Котбус

Котбус
ням. Cottbus
Герб Котбусу Сьцяг Котбусу
Былая назва:	Хоцебуз
Мясцовая назва:	Хоцебуз
Краіна:	Нямеччына
Фэдэральная зямля:	Брандэнбург
Кіраўнік:	Frank Szymanski[d], Гольгер Кельх[d] і Tobias Schick[d]
Плошча:	165,63 км² (31 сьнежня 2017)
Вышыня:	76 м н. у. м.
Насельніцтва:	▲100 010 чал. (31 сьнежня 2023)
Тэлефонны код:	0355
Паштовы індэкс:	03042, 03044, 03046, 03048, 03050, 03051, 03052, 03053, 03054, 03055
Нумарны знак:	CB
Геаграфічныя каардынаты:	51°45′38.9″ пн. ш. 14°19′54.7″ у. д.
Котбус на мапе Нямеччыны Котбус
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
https://www.cottbus.de/

Котбус (дол.-сорб. Chóśebuz, горн.-сорб. Choćebuz — трансьліт. Хоцебуз) — горад на ўсходзе Нямеччыне. Другі паводле велічыні горад зямлі Брандэнбург пасьля Патсдаму. Нягледзячы на тое, што доля сорбскага насельніцтва ў горадзе складае каля 1%, Котбус лічыцца іх палітычным і культурным цэнтрам у Ніжняй Лужыцы. Лужыцкая мова зьяўляецца афіцыйнай у горадзе.

Гісторыя

Рынкавы пляц ў Котбусу

У III-IV стагодзьдзях на тэрыторыі сучаснага Котбусу жылі германскія плямёны. У VI ст. сюды прыйшлі славяне, а ў VIII ст. — славянскае племя лужычанаў, якія пабудавалі на беразе ракі Шпрэе ўмацаванае паселішча. З XI-XII стагодзьдзяў яны сталі пастаянна пражываць у гэтым паселішчы.

Упершыню Котбус згадваецца 30 лістапада 1156 году. Гарадзкія прывілеі ён атрымаў паміж 1216 і 1225 гадамі. З 1199 да 1445 году горад належаў да франскага шляхецкага роду Катэбуцаў (Котвіцаў). З 1445 году Котбус у складзе Брандэнбургу (пазьней — Прусіі), за выключэньнем 1807-1815 гадоў, калі ён належаў Саксоніі. Пасьля Другой Сусьветнай вайны быў у складзе Савецкай акупацыйнай зоны, пасьля чаго — у НДР, а пасьля ўзьяднаньня Нямеччыны ў 1990 годзе ўвайшоў у склад фэдэральнай зямлі Брандэнбург.

Славутасьці

Палац Браніц

• Палац і парк Браніц
• Царква Сьвятога Мікалая
• Котбускі мастацкі музэй «Дызэльная электрастанцыя»
• Котбускі дзяржаўны тэатар
• Котбускі заапарк
• Брандэнбурскі аптэчны музэй
• Вэндзкі музэй

Спорт

Горад ёсьць месцам базаваньня футбольнага клюбу «Энэргі».

Вонкавыя спасылкі

• Афіцыйны сайт