Касьцёл Сьвятых Сымона і Тадэвуша (Лаздуны)
Помнік сакральнай архітэктуры | |
Касьцёл Сьвятых Сымона і Тадэвуша
| |
Касьцёл Сьвятых Сымона і Тадэвуша
| |
Краіна | Беларусь |
Вёска | Лаздуны 1 |
Каардынаты | 53°57′57.6″ пн. ш. 25°58′43.90″ у. д. / 53.966° пн. ш. 25.9788611° у. д.Каардынаты: 53°57′57.6″ пн. ш. 25°58′43.90″ у. д. / 53.966° пн. ш. 25.9788611° у. д. |
Канфэсія | каталіцтва |
Эпархія | Гарадзенская дыяцэзія |
Касьцёл Сьвятых Сымона і Тадэвуша | |
Касьцёл Сьвятых Сымона і Тадэвуша на Вікісховішчы |
Касьцёл Сьвятых Сымона і Тадэвуша — помнік архітэктуры пачатку XX стагодзьдзя ў Лаздунах. Знаходзіцца ў цэнтры колішняга мястэчка[a]. Дзее. Твор архітэктуры нэараманскага стылю.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вялікае Княства Літоўскае
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Першы драўляны касьцёл у Лаздунах як філіяльны Суботніцкай парафіі фундаваў у 1576 годзе князь Альбрэхт Станіслаў Радзівіл. У 1770—1775 гадох на сродкі віленскага біскупа Тамаша Зяньковіча збудавалі новы драўляны касьцёл. Пры касьцёле дзеяла школа.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Па трэцім падзеле Рэчы Паспалітай (1795 год), калі Лаздуны апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, касьцёл працягваў дзеяць.
У 1904—1910 гадох вялося будаваньне новага мураванага касьцёла.
Найноўшы час
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Па Другой сусьветнай вайне савецкія ўлады зачынілі касьцёл, будынак якога перарабілі пад сховішча збожжа. У 1988 годзе касьцёл вярнулі каталікам.
Архітэктура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Помнік архітэктуры нэараманскага стылю. Гэта 3-нэфавая 2-вежавая базыліка з 5-граннай апсыдай. 3-ярусныя чацьверыковыя вежы завяршаюцца высокімі шатрамі і кампазыцыйна аб’ядноўваюцца 2-схільным шчыпцом. Над высокім 2-схільным дахам над апсыдай стаіць мініятурная шатровая сыгнатурка. Дзьвярныя праёмы і скразныя прасьветы вежаў маюць аркавую форму. Сьцены пэрымэтрам умацоўваюцца роўнымі контрфорсамі. Калярыстычны эфэкт архітэктуры дасягаецца маляўнічым спалучэньнем паліхромнай бутавай муроўкі сьценаў і элемэнтаў дэкору, выкананых з высакаякаснай чырвонай цэглы (пілястры, аркатурныя фрызы)).
Унутраная прастора падзяляецца на тры нэфы трыма парамі калёнаў і перакрываецца крыжовым скляпеньнем на падпружных арках, размаляваных расьлінным арнамэнтам. Над уваходам месьцяцца хоры. У інтэр’еры тры разьбяныя алтары ў стылі нэаготыкі: галоўны — Сьвятога Апостала Юды Тадэвуша (гэта трыфорыюм, у цэнтры якога зьмяшчаецца фігура сьвятога ў атачэньне меншых фігураў Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла), левы бакавы — Сьвятой Ганны і правы — Маці Божай Чанстахоўскай. У крыпце пад будынкам спачыў ксёндз Фэлікс Пяткевіч (1920). Мастацкую каштоўнасьць мае абраз першай паловы XІX ст. «Тройца новазапаветная».
Касьцельны пляц атачаецца бутавай агароджай з 3-аркавай брамай[1].
Галерэя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гістарычныя здымкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]-
каля 1900 г.
-
1912 г.
-
1915—1918 гг.
-
1915—1918 гг.
Сучасныя здымкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]-
З боку апсыды
-
Фрагмэнт
-
Брама
-
Арган
Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Цяперашні афіцыйны адрас — вуліца Савецкая, 7
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі. — Менск, 2008. С. 191.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. Кулагін; фатограф А. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Менск: БелЭн, 2008. — 488 с.: іл. ISBN 978-985-11-0395-5.