Касьцёл Сьвятой Барбары (Віцебск)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Перайсьці да навігацыі Перайсьці да пошуку
Помнік сакральнай архітэктуры
Касьцёл Сьвятой Барбары
Касьцёл Сьвятой Барбары
Касьцёл Сьвятой Барбары
Краіна Беларусь
Места Віцебск
Каардынаты 55°12′04.05″ пн. ш. 30°10′50.54″ у. д. / 55.201125° пн. ш. 30.1807056° у. д. / 55.201125; 30.1807056Каардынаты: 55°12′04.05″ пн. ш. 30°10′50.54″ у. д. / 55.201125° пн. ш. 30.1807056° у. д. / 55.201125; 30.1807056
Канфэсія каталіцтва
Эпархія Віцебская дыяцэзія 
Архітэктурны стыль барока і нэараманскі стыль
Аўтар праекту Віктар Юноша-Пятроўскі[d]
Дата заснаваньня 1785, 1885
Статус Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Касьцёл Сьвятой Барбары на мапе Беларусі
Касьцёл Сьвятой Барбары
Касьцёл Сьвятой Барбары
Касьцёл Сьвятой Барбары
Commons-logo.svg Касьцёл Сьвятой Барбары на Вікісховішчы

Касьцёл Сьвятой Барбары — помнік архітэктуры XVIII—XIX стагодзьдзяў у Віцебску. Знаходзіцца на гістарычнай Гарадоцкай шашы[a]. Дзейнічае. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Касьцёл, 1873

Першыя зьвесткі пра парафію паходзяць з 2-й паловы XVIII ст., калі ў 1783 годзе павятовы маршалак Антоні Косаў фундаваў каля каталіцкіх могілак невялікі касьцёл. У 1785 годзе арцыбіскуп магілёўскі Станіслаў Богуш-Сестранцэвіч асьвяціў яго ў гонар Сьвятой Барбары, апякункі добрай сьмерці. У 1884—1885 гадох касьцёл істотна разбудавалі (інжынэр-архітэктар В. Пятроўскі).

У 1922 годзе савецкія ўлады зачынілі касьцёл. Помнік пацярпеў у Другую сусьветную вайну. У 1990—1993 гадох праводзілася рэстаўрацыя, па якой будынак вярнулі каталікам.

Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Помнік архітэктуры барока і нэараманскага стылю. Гэта 3-нэфавая 2-вежавая базыліка. Галоўны фасад вылучаюць дзьве 2-ярусныя вежы, першы ярус 4-гранны, другі — 6-гранны. Паміж вежамі разьмяшчаецца трыкутны франтон на шырыню цэнтральнага нэфа. У аздобе сьвятыні шырока выкарыстоўваецца дэкаратыўная цэгла: карнізныя паяскі, геамэтрычны малюнак у завяршэньні ярусаў вежы і інш.

Унутры нэфы перакрываюцца цыліндрычным скляпеньнямі з распалубкамі. Паводле інвэнтару 1922, уздоўж бакавых сьценаў разьмяшчаліся 14 стацыяў «Крыжовага шляху Хрыста», на хорах меўся арган[1].

Вакол касьцёла агароджа, побач капліца.

Галерэя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гістарычныя здымкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Старыя здымкі

  • да 1900

  • 1900

  • 1900

  • 1900

  • 1915

  • да 1918

  • да 1918

  • да 1918

Сучасныя здымкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Сучасны стан

  • З боку вуліцы

  • Галоўны фасад

  • З боку апсыды

  • Інтэр’ер

  • Скляпеньні

  • Хоры

  • Галоўны алтар

  • Капліца

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Цяперашні афіцыйны адрас — вуліца Ленінградзкая, 27

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Кулагін А. Каталіцкія храмы на Беларусі. — Менск, 2001.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Кулагін А. М. Каталіцкія храмы на Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. М. Кулагін; маст. І. І. Бокі. — 2-е выд. — Мн.: БелЭн, 2001. — 216 с.: іл. ISBN 985-11-0199-0.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Histvalue sign export.svg Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр  212Г000053

Commons-logo.svg Касьцёл Сьвятой Барбары (Віцебск) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Касьцёл_Сьвятой_Барбары_(Віцебск)&oldid=2050587»