Касьцёл Сьвятой Барбары (Віцебск)

Помнік сакральнай архітэктуры
Касьцёл Сьвятой Барбары
Касьцёл Сьвятой Барбары
Краіна	Беларусь
Места	Віцебск
Каардынаты	55°12′04.05″ пн. ш. 30°10′50.54″ у. д. / 55.201125° пн. ш. 30.1807056° у. д. / 55.201125; 30.1807056Каардынаты: 55°12′04.05″ пн. ш. 30°10′50.54″ у. д. / 55.201125° пн. ш. 30.1807056° у. д. / 55.201125; 30.1807056
Канфэсія	каталіцтва
Эпархія	Віцебская дыяцэзія
Архітэктурны стыль	барока і нэараманскі стыль
Аўтар праекту	Віктар Юноша-Пятроўскі^[d]
Дата заснаваньня	1785, 1885
Статус	Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь
Касьцёл Сьвятой Барбары на мапе Беларусі Касьцёл Сьвятой Барбары
Касьцёл Сьвятой Барбары на Вікісховішчы

Касьцёл Сьвятой Барбары або Падвіцебскі — помнік архітэктуры XVIII—XIX стагодзьдзяў у Віцебску. Знаходзіцца на гістарычнай Гарадоцкай шашы^[a]. Дзейнічае. Твор архітэктуры барока і нэараманскага стылю. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Першыя зьвесткі пра парафію паходзяць з другой паловы XVIII ст., калі ў 1783 годзе павятовы маршалак Антоні Косаў фундаваў каля каталіцкіх могілак невялікі касьцёл. У 1785 годзе арцыбіскуп магілёўскі Станіслаў Богуш-Сестранцэвіч асьвяціў яго ў гонар Сьвятой Барбары, апякункі добрай сьмерці. У 1884—1885 гадох касьцёл істотна рэканструявалі (інжынэр-архітэктар В. Пятроўскі).

У 1922 годзе савецкія ўлады зачынілі касьцёл. Будынак касьцёла пацярпеў у Другую сусьветную вайну. У 1990—1993 гадох праводзілася рэстаўрацыя, па якой будынак вярнулі каталікам.

Архітэктура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Помнік архітэктуры барока і нэараманскага стылю. Гэта 3-нэфавая 2-вежавая базыліка. Галоўны фасад вылучаюць дзьве 2-ярусныя вежы, першы ярус 4-гранны, другі — 6-гранны. Паміж вежамі разьмяшчаецца трыкутны франтон на шырыню цэнтральнага нэфа. У аздобе фасадаў шырока выкарыстоўваецца дэкаратыўная цэгла: карнізныя паяскі, геамэтрычны малюнак у завяршэньні ярусаў вежы ды іншае.

Усярэдзіне нэфы перакрываюцца цыліндрычным скляпеньнямі з распалубкамі. Паводле інвэнтару 1922 году, уздоўж бакавых сьценаў разьмяшчаліся 14 стацыяў «Крыжовага шляху Хрыста», на хорах быў арган^[1].

Касьцельны пляц атачаецца агароджай, побач стаіць капліца.

Галерэя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гістарычная графіка[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Старая графіка
1884 г.
1884 г.
1900 г.
Ё. Камараўскас, верасень 1915 г.

Гістарычныя здымкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Старыя здымкі
1890-я гг.
1890-я гг.
1900 г.
1901 г.

1908 г.
1908 г.
1915 г.
да 1918 г.

да 1918 г.
верасень 1941 г.
1941—1944 гг.
1941—1944 гг.

Сучасныя здымкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сучасны стан
З боку вуліцы
Галоўны фасад
З боку апсыды
Інтэр’ер

Скляпеньні
Хоры
Галоўны алтар
Капліца

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Цяперашні афіцыйны адрас — вуліца Ленінградзкая, 27

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Кулагін А. Каталіцкія храмы на Беларусі. — Менск, 2001.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Кулагін А. Каталіцкія храмы на Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. Кулагін; маст. І. Бокі. — 2-е выд. — Менск: БелЭн, 2001. — 216 с.: іл. ISBN 985-11-0199-0.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Касьцёл Сьвятой Барбары ў Віцебску, Radzima.org
Віцебск — парафія сьвятой Барбары. Catholic.by (26 ліпеня 2017). Праверана 16 жніўня 2021 г.

[1] Цяперашні афіцыйны адрас — вуліца Ленінградзкая, 27

[2] Кулагін А. Каталіцкія храмы на Беларусі. — Менск, 2001.

[a]

[1]