Кароніс (тэкставы сымбаль)

	Кароніс
	⸎
	Выява
	◄ ‾ () / \ ⸎ % ‰ ‱ ℅ ►
Зьвесткі
Тып	друкарскі знак;
Назва ў Юнікодзе	editorial coronis
Юнікод	U+2E0E
HTML	&#11790, &#x2e0e
UTF-16	0x2E0E
URL-код	%E2%B8%8E
	усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

Каро́ніс (⸎) (ад стар.-грэц. κορωνίς ці ад стар.-грэц. korōnís) ― тэкставы сымбаль, які сустракаецца ў старажытнагрэцкіх папірусах. Ён выкарыстоўваўся для абазначэньня канца ўсяго твора альбо асноўнага разьдзелу ў паэтычных і празаічных тэкстах^[1]. Кароніс звычайна зьмяшчаўся на левым полі тэксту й часта суправаджаўся абзацам, ці раздвоеным абзацам (diple obelismene).

Этымалёгія

Грэцка-ангельскі слоўнік Лідэла й Скота дае асноўнае значэньне korōnis як «крываклювы», зь якога, як мяркуецца, адбылося агульнае значэньне «выгнуты»^[2]. П’ер Шантрэн згаджаецца й выводзіць слова з κορώνη (korōnē), «варона», прыпісваючы значэньне выкарыстаньня эпітэта па адносінах да тэкставага знаку таго ж сэмантычнага дыяпазону, што й «крывой»^[3]. Але, улічваючы той факт, што найраньнейшыя каронісы на самай справе маюць форму птушак, вяліся спрэчкі аб тым, ці ставілася назва тэкставага сымбаля першапачаткова да выкарыстаньня дэкаратыўнай птушкі для абазначэньня асноўнага разьдзела ў тэксьце альбо гэтыя выявы былі другасным разьвіцьцём, якое паўплывала на этымалягічную сувязь паміж korōnē, «варона», і korōnis, «выгнуты».^[4]

Прыклады

Глядзіце таксама

Крыніцы

^ Шыроні 2010: 10.
^ Лідэл-Скот 1996: 983 s.v. κορωνίς ii. 2.
^ P. Chantraine 1968: 570 s.v. κορώνη.
^ Шыроні 2010: 16–17.

[1] Шыроні 2010: 10.

[2] Лідэл-Скот 1996: 983 s.v. κορωνίς ii. 2.

[3] P. Chantraine 1968: 570 s.v. κορώνη.

[4] Шыроні 2010: 16–17.

[1]

[2]

[3]

[4]