Зыгмунт Баўман

Зыгмунт Баўман
Zygmunt Bauman
Зыгмунт Баўман (2013)
Дата нараджэньня	12 студзеня 1925
Месца нараджэньня	Познань, Польшча
Дата сьмерці	9 студзеня 2017
Месца сьмерці	Лідс, Вялікабрытанія
Месца вучобы	Лёнданская школа эканомікі Факультэт філязофіі і сацыялёгіі Варшаўскага ўнівэрсытэту[d]
Занятак	філёзаф, сацыёляг, прафэсар унівэрсытэту, пісьменьнік, публіцыст
Навуковая сфэра	сацыялёгія
Месца працы	Лідскі ўнівэрсытэт[d] Варшаўскі ўнівэрсытэт Корпус Унутранай Бяспекі[d]
Сябра ў	камітэты Польскай Акадэміі навук[d]
Дзеці	Irena Bauman[d]
Узнагароды	прэмія Тэадора Адорна[d] (1998) Еўрапейская прэмія Амальфі ў галіне сацыялогіі і грамадскіх навук[d] (1990) ганаровы доктар Гётэборскага ўнівэрсытэту[d] ганаровы доктар Унівэрсытэту Вітаўта Вялікага[d] The VIZE 97 Prize[d] (2006)
Зыгмунт Баўман у Вікісховішчы

Зыгмунт Баўман (па-польску: Zygmunt Bauman; 12 лістапада 1925, Познань, Польшча — 9 студзеня 2017, Лідс, Вялікабрытанія) — польскі і ангельскі філёзаф, сацыёляг, эсэіста, адзін са стваральнікаў канцэпцыі постмадэрнізму. Шмат часу ўзначальваў катэдру сацыялёгіі Лідскага ўнівэрсытэту. Прафэсар гуманітарных навук. Спэцыялізаваўся ў тэорыі культуры. Вядомы дзякуючы дасьледаваньням Галакосту і постмадэрніскага кансумэрызму.

Баўман напісаў больш за 50 навуковых прац, сфармуляваў такое паняцьце ў сацыялёгіі, як «цякучая сучаснасьць», дасьледаваў праблемы глябалізацыі.