Зваротная мэтафарызацыя

Зваро́тная мэтафарыза́цыя — вяртаньне словам ці словазлучэньням іх першаснага, вобразнага значэньня. Як падкрэсьліваў А. Патабня, «усе значэньні ў мове па паходжаньні вобразныя, кожнае можа з цягам часу стаць нявобразным». Так, мы гаворым баравік, коцікі (на вярбе), чарніла і г. д. і нават не адчуваем пераноснасьці значэньняў гэтых словаў, таго, што кожнае зь іх — своеасаблівы троп. Усе словы нашага лексыкону набылі ўласьцівасьці знака, які называе пэўнае паняцьце. Гэта надзвычай важная рыса мовы як сродку камунікацыі. Зваротная мэтафарызацыя, вяртаючы слову яго першаснае значэньне, нагадвае пра наяўнасьць у ім пераноснага значэньня, што зь цягам часу выветрылася, забылася.

Літаратура

• Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн. — Менск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2000 ас. — ISBN 985-08-0598-6
• Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Менск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1000 ас. — ISBN 985-11-0197-4