Драгелішкі
| Драгелішкі лац. Dragieliški | |
| лет. Drageliškės | |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Уцянскі |
| Раён: | Езяроскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 55°42′58″ пн. ш. 25°44′10″ у. д. / 55.71611° пн. ш. 25.73611° у. д.Каардынаты: 55°42′58″ пн. ш. 25°44′10″ у. д. / 55.71611° пн. ш. 25.73611° у. д. |
Драгелішкі на мапе Летувы   Драгелішкі | |
Драгелішкі (лет. Drageliškės) — вёска ў Летуве, каля ракі Сьвятой. Уваходзяць у склад Дусяцкага староства Езяроскага раёну Ўцянскага павету.
Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Даргіла
Дрогіла або Дрогул (Drogila, Drogulus, Drogili) — імя германскага паходжаньня[1][2][3].
Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[4], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[5]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[6].
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У XIX ст. Драгелішкі ўваходзілі ў склад Вількамірскага павету Ковенскай губэрні[7].
Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- 1902 год — 18 чалавекі[8]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 420.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 292.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 74.
- ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
- ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
- ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 1. — Warszawa, 1900. S. 437.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 94.