Гібонавыя
| Гібонавыя | |
 Hylobates lar — тыповы від | |
| Клясыфікацыя | |
|---|---|
| Царства | Жывёлы (Animalia) |
| Тып | Хордавыя (Chordata) |
| Падтып | Хрыбетныя (Vertebrata) |
| Надкляса | Чатырохногія (Tetrapoda) |
| Кляса | Сысуны (Mammalia) |
| Падкляса | Зьвяры (Theria) |
| Інфракляса | Пляцэнтарныя (Placentalia) |
| Атрад | Прыматы (Primates) |
| Падатрад | Haplorhini |
| Інфраатрад | Simiiformes |
| Сямейства | Гібонавыя |
| Бінамінальная намэнклятура | |
| Hylobatidae Gray, 1870 | |
| Арэал | |
| |
Гібонавыя (Hylobatidae) — сямейства клясы сысуноў, якое ўключае 4 сучасныя роды і 20 відаў[1]. Насяляюць трапічныя і субтрапічныя тэрыторыі паўднёва-ўсходняй Азіі, у тым ліку на Суматры, Барнэа, Яве і іншых астравах. Асяроддзем іх пражываньня з’яўляюцца густыя лясы. Выкапныя рэшткі вядомыя ад міяцэну паўднёва-ўсходняй Азіі[2][3].
Гібонавыя — сярэдніх памераў прыматы з вагой ад 3.9 да 12.7 кілаграма. Хвост адсутнічае. Перадплечча надзвычай доўгія, а пярэднія і заднія ступні доўгія і тонкія. Шэрсьць гэтых малпаў звычайна чорная, шэрая або карычняватая, часта з белымі меткамі на руках, ступнях і вобласьці твару. Прысутнічаюць седалищные мазалі. Некаторыя віды маюць павялічаны горлавы мяшок. Лыч кароткі. Яны належаць да парватрада вузканосых малпаў і іх ноздры знаходзяцца блізка адзін да аднаго. Зубная формула: 2/2, 1/1, 2/2, 3/3 = 32[2][3].
Гібонавыя — манагамныя, жывуць невялікімі сямейнымі атрадамі, як правіла, з 2–6 роднасных асобін. Гэтыя групы тэрытарыяльныя. Яны ў першую чаргу вэгетарыянцы, сілкуюцца інжырам і іншымі пладамі, лісьцем і парасткамі. Гібоны скачуць з галіны на галіну, часам за адзін раз пераадольваючы больш за 9 м. Актыўныя днём[2][3].
Сыстэматыка
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сямейства гібонавыя (Hylobatidae)
- род Hoolock — віды: H. hoolock, H. leuconedys, H. tianxing
- род Hylobates — віды: H. abbotti, H. agilis, H. albibarbis, H. funereus, H. klossii, H. lar, H. moloch, H. muelleri, H. pileatus
- род Nomascus — віды: N. annamensis, N. concolor, N. gabriellae, N. hainanus, N. leucogenys, N. nasutus, N. siki
- род Symphalangus — від S. syndactylus
- вымерлыя роды: †Bunopithecus, †Junzi, †Kapi
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ The Mammal Diversity Database (анг.). American Society of Mammalogists. Праверана 07.12.2021 г.
- ^ а б в Myers, P. (2000) Hylobatidae (анг.). Animal Diversity Web. Праверана 07.12.2021 г.
- ^ а б в Vaughan T., Ryan J., Czaplewski N. Mammalogy. — Jones & Bartlett Learning, 2011. — С. 190, 191. — 750 с. — ISBN 9780763762995 (анг.)
 |
Гэта — накід артыкула па заалёгіі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |