Вільдзішкі
| Вільдзішкі лац. Vildziški | |
| лет. Vildiškiai | |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Уцянскі |
| Раён: | Анікштаўскі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 55°24′40″ пн. ш. 25°13′30″ у. д. / 55.41111° пн. ш. 25.225° у. д.Каардынаты: 55°24′40″ пн. ш. 25°13′30″ у. д. / 55.41111° пн. ш. 25.225° у. д. |
Вільдзішкі на мапе Летувы   Вільдзішкі | |
Вільдзішкі (лет. Vildiškiai) — вёска ў Летуве, каля ракі Вірынты. Уваходзяць у склад Скемянскага староства Анікштаўскага раёну Ўцянскага павету.
Назва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вільта або Вільда (Wilto, Wildo, Wilde) — імя германскага паходжаньня[1][2].
Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[3], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[4]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная «лінія Сафарэвіча» (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[5].
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У XIX ст. Вільдзішкі ўваходзілі ў склад Вількамірскага павету Ковенскай губэрні[6].
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1902 год — 56 чалавек[7]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1591.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 473.
- ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
- ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
- ^ Słownik geograficzny... T. XIII. — Warszawa, 1893. S. 463.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 81.