Перайсьці да зьместу

Вілем Завада

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Вілем Завада
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 22 траўня 1905(1905-05-22)[1][2][3][…]
Памёр 30 лістапада 1982(1982-11-30)[1][2][4][…] (77 гадоў)
Пахаваны
Сужэнец Jaroslava Závadová[d]
Дзеці Jan Závada[d][7]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці пісьменьнік, паэт, перакладнік, рэдактар, бібліятэкар, эсэіст
Мова чэская мова[8]
Узнагароды

Вілем Завада (22 траўня 1905, вёска Грабава, паблізу Остравы30 лістапада 1982, Прага) — чэскі паэт, перакладчык.

У 30-я гг. быў рэдактарам літаратурных часопісаў «České slovo», «A-​​Zet» і інш. Першыя зборнікі вершаў «Паніхіда» (1927) і «Сірэна» (1932) працятыя сьвядомасьцю няшчасьця. Жыцьцё Остравы адлюстравана ў зборніку «Дарога пешшу» (1937). У зборніках «Прыгонная вежа» (1940), «Уваскрашэньне зь мёртвых» (1945) пратэст супраць нацысцкай акупацыі і радасьць вызваленьня. Зборнікі «Горад сьвятла» (1950), «Палявыя кветкі» (1955), «Адно жыцьцё» (1962) раскрываюць духоўнае абнаўленьне чалавека. Лірычнаму герою зборніка «На парозе» (1970) ўласьціва адчуваньне паўнаты быцьця насуперак старасьці.

На беларускую мову яго вершы перакладалі Хведар Жычка[9], Язэп Семяжон[10].

  1. ^ а б Vilém Závada // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
  2. ^ а б в г Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
  3. ^ Studenti pražských univerzit 1882–1945
  4. ^ а б в Encyklopedie dějin města Ostrava (чэс.) — 2018.
  5. ^ Vědecká knihovna v Olomouci Vilém Závada // REGO (чэс.)
  6. ^ Архіў прыгожых мастацтваў — 2003.
  7. ^ Zemřel Jan Závada, zakládající člen Učené společnosti9. január 2024 (чэс.) — 2024.
  8. ^ Závada, Vilém // CONOR.SI
  9. ^ Галасы з-за небакраю: анталогія паэзіі сьвету ў беларускіх перакладах ХХ ст. Склад. М. Скобла. — Мн.: Лімарыус 2008. — 896 с.
  10. ^ Язэп Семяжон(недаступная спасылка)