Перайсьці да зьместу

Вячаслаў Ціханаў

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Вячаслаў Ціханаў
па-расейску: Вячеслав Васильевич Тихонов
Дата нараджэньня 8 лютага 1928
Месца нараджэньня Паўлаўскі Пасад, Маскоўская губэрня
Дата сьмерці 4 сьнежня 2009
Месца сьмерці Масква, Расея
Прычына сьмерці сындром разладу мноства органаў[d]
Месца пахаваньня
Грамадзянства Сьцяг Расеі Расея
Месца вучобы
Занятак актор
Навуковая сфэра тэатар[1] і фільм[1]
Гады дзейнасьці 19482009
Сябра ў Саюз кінэматаграфістаў СССР[d]
Жанры сацрэалізм
Дзеці Vladimir Tikhonov[d] і Anna Tikhonova[d]
Узнагароды
IMDb ID nm0863146

Вячасла́ў Васі́льевіч Ці́ханаў (8 лютага 1928, Паўлаўскі Пасад, Маскоўская губэрня4 сьнежня 2009, Масква) — савецкі і расейскі актор, Герой Сацыялістычнай Працы, народны артыст СССР, ляўрэат Ленінскай і Дзяржаўных прэміяў СССР і РСФСР. Кавалер ордэна «Знак Пашаны», ордэна «Кастрычніцкай Рэвалюцыі», ордэна Леніна, мэдалю «Серп і Молат», ордэна «За заслугі перад Айчынай» III ступені, ордэна Пашаны.

Нарадзіўся 8 лютага 1928 году ў Паўлаўскім Пасадзе.

У 1971—1973 гадох зьняўся ў 12-сэрыйным мастацкім фільме «17 імгненьняў вясны» ў галоўнай ролі савецкага выведніка Максіма Ісаева, які пад імем Ота фон Шцірліца ў якасьці афіцэра Служба бясьпекі Нямеччыны працаваў у Бэрліне. Галоўным кансультантам фільму быў 1-ы намесьнік старшыні Камітэту дзяржаўнай бясьпекі Сямён Цьвігун. Сам сцэнар фільма ў 1969 годзе пісьменьнік Юльян Сямёнаў выдаў у выглядзе аднайменнага раману ў часопісе «Масква» пасьля сустрэчы са старшынёй КДБ Юрыем Андропавым у 1967 годзе[2].

Памёр 4 сьнежня 2009 году ў Маскве. Пахаваны ў Маскве на Новадзявочых могілках.

Першым шлюбам Вячаслаў быў жанаты на акторцы Ноне Мардзюковай (зь якой пражыў 13 гадоў). У шлюбе нарадзіўся сын Уладзімер (унукі Васіль і Ўладзімер ад розных шлюбаў сына).

Другой жонкай актора стала Тамара Іванаўна, якая падарыла яму дачку Ганну (дзеці якой — Вячаслаў і Георгій).

  1. ^ а б Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
  2. ^ Галіна Севасьцьяновіч. Гісторыя аднаго юбілею // Партал «Беларуская Салідарнасьць», 7 верасьня 2023 г. Праверана 25 верасьня 2023 г.