Валянцін Стэфановіч

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Стэфановіч.
Валянцін Стэфановіч
Род дзейнасьці Праваабаронца
Дата нараджэньня 14 кастрычніка 1972 (51 год)
Месца нараджэньня Менск, Беларусь
Грамадзянства Беларусь
Месца вучобы
Занятак праваабаронец, палітычны вязень
Месца працы
Узнагароды
Мэдаль Ордэна Пагоні

Валянцін Стэфановіч (нар. 14 кастрычніка 1972 г.) — беларускі праваабаронца і палітычны вязень, сябра Рады Праваабарончага цэнтру «Вясна», віцэ-прэзідэнт Міжнароднае фэдэрацыі за правы чалавека (FIDH).

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарадзіўся ў 1972 г. у Менску[1].

У пачатку 90-х гг. удзельнічаў у акцыях Беларускага народнага фронту, у 1994 г. быў назіральнікам ад БНФ на першых прэзыдэнцкіх выбарах у Беларусі[2].

Скончыў інстытут міжнародных працоўных адносінаў, спэцыяльнасьць — правазнаўства.

У 1996 г. стаў сузаснавальнікам «Маладога Фронту», у 1997 г. абраны сустаршынём арганізацыі, але неўзабаве пакінуў яе[2].

Зь верасьня 1998 г. — у праваабарончай арганізацыі «Вясна»[2]. Намесьнік старшыні з 2000 году[1].

Арышт і ўвязьненьне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

14 ліпеня 2021 г. арыштаваны карніцкімі органамі рэжыму Лукашэнкі ў сябе дома. Першапачаткова разам з іншымі кіраўнікамі «Вясны» Алесем Бяляцкім і Ўладзімерам Лабковічам абвінавачаны ў тым, што праваабаронцы «не зарэгістравалі арганізацыю, якой яны кіруюць, ва ўстаноўленым парадку ў якасці юрыдычнай асобы, а таксама ў якасці падаткаплацельшчыка, і не прадставілі адпаведныя звесткі ў падатковыя органы, чым схавалі ад падатковых органаў звесткі аб ажыццяўлёных выплатах, асобах, якія выплацілі ад імя арганізацыі працы (якія аказалі паслугі) і ўхіліліся ад прызнання арганізацыі падаткавым агентам»[3]. Потым дадаткова разам зь імі абвінавачаны ў кантрабаньдзе і «фінансаваньні групавых дзеяньняў, якія груба парушаюць грамадзкі парадак».

3 сакавіка 2023 г. у судзе Ленінскага раёна судзьдзя Марына Запасьнік прызначыла Стэфановічу 9 гадоў зьняволеньня ў калёніі ва ўмовах узмоцненага рэжыму[3].

Сям’я[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Мае сына і дачку[2].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Валянцін Стэфановіч — Радыё Свабода, 3 лістапада 2011 г.
  2. ^ а б в г Правозащитник из опальной «Весны» [Праваабаронца з апальнай «Вясны»] (на расейскай мове) — Deutsche Welle
  3. ^ а б ВАЛЯНЦІН СТЭФАНОВІЧ — Праваабарончы цэнтар «Вясна», афіцыйны сайт