Перайсьці да зьместу

Валянцін Стэфановіч

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Стэфановіч.
Валянцін Стэфановіч
Род дзейнасьці Праваабаронца
Дата нараджэньня 14 кастрычніка 1972 (52 гады)
Месца нараджэньня Менск, Беларусь
Грамадзянства Беларусь
Месца вучобы
Занятак праваабаронец, палітычны вязень
Месца працы
Сябра ў Малады Фронт
Узнагароды
Мэдаль Ордэна Пагоні

Валянцін Стэфановіч (нар. 14 кастрычніка 1972 г.) — беларускі праваабаронца і палітычны вязень, сябра Рады Праваабарончага цэнтру «Вясна», віцэ-прэзідэнт Міжнароднае фэдэрацыі за правы чалавека (FIDH).

Нарадзіўся ў 1972 г. у Менску[1].

У пачатку 90-х гг. удзельнічаў у акцыях Беларускага народнага фронту, у 1994 г. быў назіральнікам ад БНФ на першых прэзыдэнцкіх выбарах у Беларусі[2].

Скончыў інстытут міжнародных працоўных адносінаў, спэцыяльнасьць — правазнаўства.

У 1996 г. стаў сузаснавальнікам «Маладога Фронту», у 1997 г. абраны сустаршынём арганізацыі, але неўзабаве пакінуў яе[2].

Зь верасьня 1998 г. — у праваабарончай арганізацыі «Вясна»[2]. Намесьнік старшыні з 2000 году[1].

Арышт і ўвязьненьне

[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

14 ліпеня 2021 г. арыштаваны карніцкімі органамі рэжыму Лукашэнкі ў сябе дома. Першапачаткова разам з іншымі кіраўнікамі «Вясны» Алесем Бяляцкім і Ўладзімерам Лабковічам абвінавачаны ў тым, што праваабаронцы «не зарэгістравалі арганізацыю, якой яны кіруюць, ва ўстаноўленым парадку ў якасці юрыдычнай асобы, а таксама ў якасці падаткаплацельшчыка, і не прадставілі адпаведныя звесткі ў падатковыя органы, чым схавалі ад падатковых органаў звесткі аб ажыццяўлёных выплатах, асобах, якія выплацілі ад імя арганізацыі працы (якія аказалі паслугі) і ўхіліліся ад прызнання арганізацыі падаткавым агентам»[3]. Потым дадаткова разам зь імі абвінавачаны ў кантрабаньдзе і «фінансаваньні групавых дзеяньняў, якія груба парушаюць грамадзкі парадак».

3 сакавіка 2023 г. у судзе Ленінскага раёна судзьдзя Марына Запасьнік прызначыла Стэфановічу 9 гадоў зьняволеньня ў калёніі ва ўмовах узмоцненага рэжыму[3].

Мае сына і дачку[2].

  1. ^ а б Валянцін Стэфановіч — Радыё Свабода, 3 лістапада 2011 г.
  2. ^ а б в г Правозащитник из опальной «Весны» [Праваабаронца з апальнай «Вясны»] (на расейскай мове) — Deutsche Welle
  3. ^ а б ВАЛЯНЦІН СТЭФАНОВІЧ — Праваабарончы цэнтар «Вясна», афіцыйны сайт