Вакары (род)
| Вакары лац. Vakary | |
 Герб Корвін
| |
| Краіна паходжаньня: | Вялікае Княства Літоўскае |
Вакары — літоўскі шляхецкі род гербу Корвін.
Прозьвішча
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вагер або Вакар, пазьней Вэгер (Wagher, Wacar[1], Vaccarus[2], Wacaro, Weger) — імя германскага паходжаньня[3][4]. Іменная аснова вак- паходзіць ад гоцкага wakan 'пільны'[5], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[6], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[7], германскага heru 'меч'[8].
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1586 годзе Мікалай Вакар за вайсковыя заслугі атрымаў ад караля і вялікага князя прывілей на маёнткі[9].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Searle W. G. Onomasticon anglo-saxonicum. — Cambrigde, 1897. P. 472.
- ^ Schonfeld M. Wörterbuch der altgermanischen personen-und völkernamen. — Heidelberg, 1911. S. 249.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1488—1489.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 455.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 211.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Вакар // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1891 Т. V. — С. 386.