Бас-гітара
Бас-ґітара — струнны шчыпковы электронны музычны інструмэнт. Выглядае як гітара, але ў клясычным варыяньце мае чатыры струны (сучасная бас-ґітара можа мець ад чатырох да шасьці струн).
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Першапачаткова бас-ґітара была акустычнай і мела вялізарныя памеры й надта нізкі гук. Але яе электрыфікацыя паспрыяла зьмяньшэньню яе памераў і зрабіла бас-ґітару добрай альтэрнатывай кантрабасу. Цяпер жа, зь цягам часу й павышэньнем майстэрства ґітарных вытворцаў, зьявілася магчымасьць зрабіць акустычны бас кампактных памераў.
Электрычная ж бас-ґітара зьявілася дзякуючы ініцыятыве амэрыканскага ґітарнага майстра Леа Фэндэра, які напачатку 1950-х гадоў вырашыў стварыць кампактны нізкачастотны інструмэнт, які б нагадваў невялічкі й ціхі кантрабас. Ён ўласна й збудаваў першы інструмэнт тыпу «Фэндэр Прэсіжн Бас» (Fender Precission Bass), які зьнешне нагадваў ґітару, але меў квартавы строй кантрабасу.
Першапачаткова бас-ґітару выкарыстоўвалі ў джазавых і кантры-калектывах дзеля акцэнтаваньня ў тыя часы не падгучваемага бас-бубна, але са зьмяненьнем тэхнікі агучваньня інструмэнтаў на канцэртах і ў студыі патрэбнасьць у гэтым зьнікла, і ў некаторых стылях бас пачалі выкарыстоўваць як паўмэлядычны інструмэнт.
Тэхніка гры
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Піцыката (шчапковы мэтад) — асноўная тэхніка гуказдабыцьця на басу. Дзеля карыстаньня піцыкатай вялікі палец кладуць на гуказдымальнік ці чацьвёртую струну, а ўказальным і сярэднім па чарзе шчыкаюць струны. Некаторыя найбольш віртуозныя музыкі могуць выкарыстоўваць таксама безыменны палец і нават мезенік.
- Гра мэдыятарам — таксама даволі папулярна. У адрозьненьне ад папярэдняга мэтаду гук атрымоўваецца даволі жорсткі, таму асноўныя карыстальнікі гэтага мэтаду — музыкі, што граюць даволі агрэсіўную музыку (панк, гард-кор, разнастайны мэтал).
- Рэкінг — гра выключна ўказальным пальцам. Выкарыстоўваецца, калі гра двума й больш пальцамі адцягвае увагу выканаўцы, асабліва калі ён сьпяваючы басіст.
- Гамэр-фінґэр (палец-малаточак) — спосаб гры, пры якім гук здабываецца пры моцным удары пальцамі па струнах грыфу. Выкарыстоўваецца пры дастаткова складаных пераходах пры гры піцыкатай. А таксама калі выканаўца адначасова з бас-ґітарай грае на іншым інструмэнце (часьцей клявішах, ці пэркусіі). Таксама гамэр-фінґэр выкарыстоўваецца дзеля гры на інструмэнце, які спалучае ў сабе басовую і гітарную частку, хаця найбольш вядомы з-за ўжываньня яго Тоні Левінам — Стыку Чэпмэна (Chapman Stick).
- Слайд — тэхніка, выкарыстоўваемая часьцей дзеля гры на бязладавае бас-ґітары. Пры сляйдзе пасьля здабываньня гуку правай рукой палец левай не адпускаецца, а рухаецца па грыфу, тым самым зьмяняючы вышыню гуку.
- Слэп — асаблівая пэркусыйная тэхніка. Каб здабыць гук слэпам, трэба моцна ўдарыць па струне косткай вялікага пальцу. У асноўным выкарыстоўваецца музыкамі, што граюць фанк.
- Тэпінг — прыём, які перайшоў на бас са звычайнае ґітары (таксама як гра пальцамі, альбо медыятарам). Зьнешне нагадвае гамэр-фінґэр, але падчас гры тэпінгам выкарыстоўваюцца пальцы абедзьвюх рук, што дазваляе выконваць даволі складаныя мэлядычныя малюнкі альбо ўвогуле надаваць ілюзыю гры на дзьвюх інструмэнтах адначасова.
Вядомыя басісты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сусьвет
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Алайн Каран (Alain Carone)
- Стыў Бэйлі (Steve Bailey)
- Флі (Flea)
- Кліф Бэртан (Cliff Burton)
- Філдзі (Fieldy)
- Лес Клейпул (Les Claypool)
- Стэнлі Кларк (Stanley Clarke)
- Джо Дэмая (Joey DeMaio)
- Джон Энтўістл (John Entwistle)
- Мо Фостэр (Mo Foster)
- Хесус Ґабальдон (Jesús Gabaldón)
- Лары Ґрэам (Larry Graham)
- Ст’юарт Гэм (Stuart Hamm)
- Тасімаса Хара (Toshimasa Hara)
- Стыў Гарыс (Steve Harris)
- Джонас Гэльборґ (Jonas Hellborg)
- Энтані Джэксан (Anthony Jackson)
- Льюіс Джонсан (Louis Johnson)
- Мікі Ўэй (Mikey Way)
- Джон Пол Джонз (John Paul Jones)
- Марк Кінг (Mark King)
- Ґрэґ Лейк (Greg Lake)
- Ґэдзі Лі (Geddy Lee)
- Тоні Левін (Tony Levin)
- Майкл Мэнрынґ (Michael Manring)
- Маркус Мілер (Marcus Miller)
- Джон М’юнґ (John Myung)
- Адамі Ніці (Adami Nitti)
- Жако Пасторыюс (Jaco Pastorius)
- Джон Патытучы (John Patitucci)
- Дамінік Дып’яца (Dominique diPiazza)
- Маґнус Розэн (Magnus Rosen)
- Ґэры Ўіліс (Gary Willis)
- Віктар Вутэн (Victor Wooten)
- Білі Шыан (Billy Sheehan)
- Шава Абаджан (Shavo Odadjian)
- Стыў Дыджорджыё (Steve DiGiorgio)
- Майк Дэрнт (Mike Dirnt)
- Пітэр Вэнц (Peter Wentz)
- Робэрт Труджылё (Robert Trujillo)
- Пол Макартні
- Даф Макаґан (Duff McKagan)
Беларусь
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Кастусь Калесьнікаў
- Дзяніс «Аліса» Барбуха
- Рамэо
- Зьміцер Астроўскі
- Аляксей Паўловіч
- Вячаслаў Сяргеенка
- Людзьміла Крукоўская
- Эдуард Юдовін
- Дзяніс Дробны
- Уладзіслаў Плюшчаў
- Вікторыя Сычэвіч
- Юрась Ляўкоў
- Яўген Броўка
- Яўген Міронаў
- Віктар Самарукаў
- Сяржук Краўчанка
- Ігар Сацэвіч
- Юры Фядзюк
- Андрусь Семянюк
- Руслан Праўда
- Акрабат
- Аляксей Зайцаў
- Ігар Сарокін
- Алесь Каліноўскі
- Алесь Ванькевіч
- Валеры Башкоў
- Уладзіслаў Кірушчанка
- Алесь Мышкевіч
- Мікалай Няронскі
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Бас-гітара — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў