Базыліка Ўнебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі (Гданьск)
Славутасьць | |
Базыліка Ўнебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі
| |
![]() | |
Краіна | |
Месцазнаходжаньне | Гданьск[1] |
Адрас | вул. Падкрамарская, д. 5 |
Каардынаты | 54°20′59″ пн. ш. 18°39′12″ у. д. / 54.34972° пн. ш. 18.65333° у. д.Каардынаты: 54°20′59″ пн. ш. 18°39′12″ у. д. / 54.34972° пн. ш. 18.65333° у. д. |
Канфэсія | Лацінская Царква |
Эпархія | Гданьская архідыяцэзія[d] |
Архітэктурны стыль | цагляная готыка |
Аўтар праекту | Гайнрых Унгерадын[d] |
Дата заснаваньня | 1343 |
Статус | нерухомая славутасьць[d][2] |
Сайт | bazylikamariacka.gdansk.pl |
Базыліка Ўнебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі на мапе Польшчы ![]() ![]() Базыліка Ўнебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі | |
![]() |
Касьцёл Сьвятой Марыі ці Базыліка Ўнебаўзяцьця Найсьвяцейшай Панны Марыі — касьцёл у Гданьску, які мясцовыя жыхары лічаць найбуйнейшай цаглянай царквой у сьвеце. Адзін з катэдральных касьцёлаў Гданьску. Разьмешчаны на вуліцы Падкрамарскай, д. 5.
Будаўніцтва сучаснага храму пачалося ў 1379 годзе. Будаўніцтва завершанае ў XVI стагодзьдзі у строгім гатычным стылі і зьяўляецца яркім узорам цаглянай готыкі. Храм пабудаваны ў стылі іншых храмаў на беразе Балтыйскага мора, якія разьмяшчаліся ў гарадах Ганзейскай лігі. Ад 1536 да 1572 Касьцёл Сьвятой Марыі выкарыстоўваўся адначасова для Каталіцкіх і Лютэранскіх службаў[3]. Даўжыня будынку — 105 м, шырыня — 66 м, унутры яго магло знаходзіцца да 25 тысячаў чалавек. Да 1945 году году гэта была найбуйнейшая лютэранская царква ў сьвеце. У 1945 годзе пры баях за Гданьск будынку была нанесена шкода, абвалілася частка скляпеньняў. Пасьля Другой сусьветнай вайны пачалася рэканструкцыя храму, у 1947 годзе быў адноўлены дах, некаторыя скляпеньні былі адноўленыя ў бетоне. У 1955 годзе храм быў наноў асьвечаны і зноў стаў каталіцкім, а ў 1965 годзе булай Папы касьцёл стаў базылікай.
У храме традыцыйна знаходзіўся трыптых «Страшны суд» Ганса Мэмлінга.

Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б в г д archINFORM (ням.) — 1994.
- ^ а б рэестар помнікаў культурнай спадчыны
- ^ Heinz Neumayer. Danzig // Theologische Realenzyklopädie: 36 vols. — Berlin and New York: de Gruyter, 1981. — Т. 8. — P. 355. — ISBN 978-3-11-013898-6