Атыт
Атыт (па-старажытнагрэцку: οὖς — вуха) — запаленьне вуха. Найчасьцей здараецца ўвосень, узімку і ўвесну. Зьяўляецца асноўнай прычынай тугавухасьці, што вядзе да страты працаздольнасьці. Ускладненьне выклікае мэнінгіт, абсцэс мозгу і сэпсіс, што ўяўляе сьмяротную пагрозу.
Папярэджаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Неўспрымальнасьці да хваробы спрыяе ўстойлівы расклад багатага на вітаміны харчаваньня і загартоўваньне (халодныя нажныя ванны, прахалодныя абціраньні, працяглае знаходжаньне на сьвежым паветры і разьмінаньне).
Чыньнікі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Хваробе спрыяе заражэньне рэсьпіраторным вірусам, адэнатанзілярная паталёгія, скрыўленьне перагародкі носа, гіпэртрафія насавых ракавінаў і вазаматорны рыніт.
Праявы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Хвароба пачынаецца болем у вуху i агульным недамаганьнем (дрыжыкі і павышэньне тэмпэратуры). Зьяўляецца галаўны боль, пры націсканьні на смочкападобны адростак за вушной ракавінай адчуваецца боль, на 4—5 суткі бубенная балонка прарываецца — з вуха выцякае гной[1].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Вольга Шаўко. Атыт небясьпечны ўскладненьнямі // Краіна здароўя. — 10 кастрычніка 2009. — № 41 (155). — С. 7.
Гэта — накід артыкула па мэдыцыне. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |