Андрэй Сапега (сын Івана)

Андрэй Сапега
	А. Сапега. З Коданскай галерэі, 1709
	; Герб «Ліс»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 1565
Памёр	1611
Пахаваны	Касьцёл сьвятога Міхала (Вільня);
Род	Сапегі
Бацькі	Іван Сапега[d]; Багдана Друцкая-Канопля[d]
Дзеці	Соф’я Сапега[d], Канстанцыя з Сапегаў[d] і Альжбета з Сапегаў[d]

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Андрэй Сапега.

Іван Сапега (каля 1565—1611) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Кашталян віцебскі (1600—1605), ваявода амсьціслаўскі (з 1605)^[4]. Трымаў Аршанскае староства (з 1588).

Біяграфія

З чарэйска-ружанскай лініі магнацкага роду Сапегаў гербу «Ліс», сын Івана і Багданы з Друцкіх-Сакалінскіх^[5], малодшы брат Льва Сапегі. Адзін зь першых прадстаўнікоў роду, хто перайшоў з праваслаўя ў каталіцтва.

У 1585 быў дваранінам караля і вялікага князя Стэфана Баторыя. У 1596 на чале віцебскай і амсьціслаўскай шляхты пад камандаю Крыштапа Радзівіла «Перуна» удзельнічаў у выгнаньні казакаў Налівайкі. У 1597—1600 знаходзіўся на маскоўскай мяжы, перадаючы атрыманую з дапамогаю шпегаў інфармацыю брату Льву і Крыштапу Радзівілу.

У вайну з Маскоўскай дзяржавай (1609—1618) далучыўся да войска каралевіча Ўладзіслава і, імаверна, удзельнічаў у вызваленьні Смаленску.

Крыніцы

^ ^а ^б ^в Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі (белар.) — Мінск: Віктар Хурсік, 2017. — С. 52. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
^ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku (пол.) / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 171.
^ ^а ^б ^в Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі (белар.) — Мінск: Віктар Хурсік, 2017. — С. 58. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
^ Анатоль Грыцкевіч. Сапегі // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 547.
^ Sapieha E., Saeed-Kałamajska M. Dom Sapieżyński. cz. 2. — Warszawa: Wydawn. Nauk. PWN, 2008. S. 37.

Літаратура

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8

[_7bb413a57124644f-1] а ^б ^в Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі (белар.) — Мінск: Віктар Хурсік, 2017. — С. 52. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6

[_e273690b8c14cacb-2] Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku (пол.) / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 171.

[_583789d242211ffd-3] а ^б ^в Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі (белар.) — Мінск: Віктар Хурсік, 2017. — С. 58. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6

[4] Анатоль Грыцкевіч. Сапегі // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 547.

[5] Sapieha E., Saeed-Kałamajska M. Dom Sapieżyński. cz. 2. — Warszawa: Wydawn. Nauk. PWN, 2008. S. 37.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]