Андрэй Бітаў

	Андрэй Бітаў
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	27 траўня 1937[…]; Ленінград, РСФСР, СССР;
Памёр	3 сьнежня 2018[…] (81 год); Масква, Расея;
Пахаваны	Шувалаўскія могілкі[d];
Сужэнец	Інга Пяткевіч[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік, празаік, эсэіст
Гады творчасьці	з 1971
Мова	расейская мова
Узнагароды	A. S. Pushkin Award[d] (1990) прэмія Андрэя Белага[d] Прэмія за найлепшую замежную кнігу[d] (1989) Паўночная Пальміра[d] (1996) Бунінская прэмія[d] (2005)
	Андрэй Бітаў у Вікісховішчы
	http://andrey-bitov.ru/

Андрэй Рыгоравіч Бітаў (27 траўня 1937, Ленінград — 3 сьнежня 2018, Масква) — расейскі літаратар. Лічыцца адным з пачынальнікаў постмадэрнізму ў расейскай літаратуры. Ганаровы сябра Расейскай акадэміі мастацтваў^[8]. Сябра Саюзу пісьменьнікаў СССР. У 1988 годзе быў адным з стваральнікаў расейскага ПЭН-клюбу, а з 1991-га быў яго прэзыдэнтам.

Жыцьцяпіс

Бацька — архітэктар. Маці — юрыст. Брат Алег — вядомы савецкі журналіст-міжнароднік і перакладчык. Са словаў самога — па нацыянальнасьці чаркес у пятым пакаленьні^[9]. Пісаць пачаў у 1956 годзе.

У 1954 годзе скончыў сярэднюю школу № 213 (якая тады знаходзілася на набярэжнай Фантанкі) — першую ў Ленінградзе школу з выкладаньнем шэрагу прадметаў на ангельскай мове.

У 1957 годзе паступіў у Ленінградзкі горны інстытут, дзе ўдзельнічаў у працы літаб’яднаньня пад кіраўніцтвам Глеба Сямёнава. У 1957—1958 гг. служыў у будаўнічым батальёне на Поўначы. У 1958 годзе аднавіўся ў інстытуце, скончыў геолягаразьведачны факультэт у 1962 годзе.

Пісаў вершы. Пераймаючы Віктара Галяўкіна, пачаў пісаць кароткія абсурдысцкія апавяданьні, упершыню апублікаваныя ў 1990-х гг. Часта ў інтэрвію называў сябе непрафэсійным пісьменьнікам.

З 1960 па 1978 г. выйшлі ў друк каля дзесяці кніг прозы. З 1965 году сябра Саюзу пісьменьнікаў СССР.

Найбольш вядомым яго раманам стаў «Пушкінскі дом», упершыню апублікаваны ў 1978 годзе ў ЗША. У 1979 годзе быў адным са стваральнікаў бесцэнзурнага альманаху «Метропаль». Яго забаранялі друкаваць аж да 1986 году.

Перабудова адкрыла новыя магчымасьці. Замежжа, лекцыі, сымпозіюмы, грамадзкая, у тым ліку праваабарончая, дзейнасьць. У 1988 годзе ўдзельнічаў у стварэньні расейскага ПЭН-Клюбу, з 1991 году — яго прэзыдэнт. У 1991 годзе быў адным са стваральнікаў нефармальнага аб’яднаньня «БаГаЖъ» (Бітаў, Ахмадуліна, Аляшкоўскі, Жванецкі). Выкладаў у Літаратурным інстытуце імя А. М. Горкага^[10].

У сакавіку 2014 году разам з шэрагам іншых дзеячаў культуры і навукі Расеі выказаў нязгоду зь дзеяньнямі расейскай улады ў Крыме^[11]. Сваю пазыцыю ён выказаў у адкрытым лісьце, надрукаваным у «Новой газете»^[12].

Ляўрэат многіх расейскіх літаратурных прэміяў, таксама быў адзначаны прэміямі ў Армэніі, Нямеччыне і Францыі.

Творчасьць

«Пушкінскі дом»
«Абгрунтаваная рэальнасьць»
«Выкладчык сымэтрыі»
«Урокі Армэніі»

Крыніцы

^ ^а ^б Роднянская И. Б. Битов // Краткая литературная энциклопедия (рас.) — Москва: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 9.
^ Андрей Битов // Інтэрнэт-база зьвестак фантастыкі (анг.) — 1995.
^ ^а ^б Andrei Georgijewitsch Bitow // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
^ Elhunyt Andrej Bitov
^ Andrej G. Bitow // Munzinger Personen (ням.)
^ Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
^ Bitov, Andrej Georgievič // CONOR.SI
^ Склад РАМ
^ Писатель Андрей Битов: Я принадлежу к самому тёмному поколению
^ Дружба народов. 2017
^ Памёр расейскі пісьменьнік Андрэй Бітаў, Радыё Свабода, 3-12-2018
^ Обращение инициативной группы по проведению Конгресса интеллигенции «против войны, против самоизоляции России, против реставрации тоталитаризма» и письмо деятелей культуры в поддержку позиции Владимира Путина по Украине и Крыму. Новая газета (2014-03-13). Праверана 2014-03-16 г.

Літаратура

Meyer R. A. Bitov’s Pushkinskij Dom. Bloomington, 1986;
Chances E. A. Bitov. Camb., 1993.
Казак В.: Лексикон русской литературы XX века

[_900c7bac6e9d2145-1] а ^б Роднянская И. Б. Битов // Краткая литературная энциклопедия (рас.) — Москва: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 9.

[_19060af444415b20-2] Андрей Битов // Інтэрнэт-база зьвестак фантастыкі (анг.) — 1995.

[_182aeaa4fcfb61f1-3] а ^б Andrei Georgijewitsch Bitow // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)

[_ced8acc0a219f7bb-4] Elhunyt Andrej Bitov

[_1a9fab12fff0b5c3-5] Andrej G. Bitow // Munzinger Personen (ням.)

[_62b6cbeaffba8f49-6] Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі

[_fcf81810e62c7416-7] Bitov, Andrej Georgievič // CONOR.SI

[autogenerated1-8] Склад РАМ

[9] Писатель Андрей Битов: Я принадлежу к самому тёмному поколению

[10] Дружба народов. 2017

[11] Памёр расейскі пісьменьнік Андрэй Бітаў, Радыё Свабода, 3-12-2018

[12] Обращение инициативной группы по проведению Конгресса интеллигенции «против войны, против самоизоляции России, против реставрации тоталитаризма» и письмо деятелей культуры в поддержку позиции Владимира Путина по Украине и Крыму. Новая газета (2014-03-13). Праверана 2014-03-16 г.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]