Абэль
Сьмерць Абэля, ілюстрацыя Ґюстава Дарэ
Абэль, таксама Авэль[1], Авель[2] (па-габрэйску: הבל — Гэвэль — літ. «пар», па-арабску: هابيل — Габіль) — паводле біблейскага паданьня, сын Адама й Евы, жывёлавод, якога ад зайздрасьці забіў родны брат Каін-земляроб за тое, што Бог прыняў дары Абэля, а дары Каіна адхіліў. У юдаіскай і хрысьціянскай традыцыях выступае як вобраз лагоднай і нявіннай ахвяры чалавечай жорсткасьці. У паданьні пра забойства Абэля Каінам шэраг дасьледнікаў бачаць яскравае адлюстраваньне барацьбы земляробчых і жывёлагадоўчых этнічных групаў габрэйскага народу старажытнага часу.[3]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Паводле Слоўніка беларускай мовы «Нашай Нівы», 2001
- ^ Паводле перакладу Бібліі Васіля Сёмухі
- ^ Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А.Ф. Коршунава, паказальнікі А.Ф. Коршунава, В.А. Чамярыцкага. — Мн.: Навука і тэхніка, 1990. С. 168.
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Скарына Ф. Творы: Прадмовы, сказанні, пасляслоўі, акафісты, пасхалія / Уступ. арт., падрыхт. тэкстаў, камент., слоўнік А.Ф. Коршунава, паказальнікі А.Ф. Коршунава, В.А. Чамярыцкага. — Мн.: Навука і тэхніка, 1990. — 207 с.: іл. ISBN 5-343-00151-3.