Ідэль Бірэт

Ідэль Бірэт
па-турэцку: İdil Biret
Дата нараджэньня	21 лістапада 1941(1941-11-21) (82 гады)
Месца нараджэньня	Анкара, Турэччына
Месца вучобы	Парыская вышэйшая нацыянальная кансэрваторыя музыкі і танку[d]
Занятак	піяністка, музыка
Жанры	клясычная музыка
Інструмэнты	фартэпіяна
Узнагароды	дзяржаўны артыст[d] (1971) T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür ve Sanat Büyü[d]
Сайт	idilbiret.eu (анг.)
Ідэль Бірэт у Вікісховішчы

Ідэль Бірэт (па-турэцку: İdil Biret; род. 21 лістапада 1941, Анкара) — турэцкая піяністка.

Жыцьцяпіс

Пачала займацца фартэпіяна ў пяцігадовым узросьце ў Мітхата Фэнмэну. У 1949 годзе па адмысловым дазволе парлямэнта Турэччыны паехала вучыцца ў Парыскую кансэрваторыю да Надзі Буланжэ, Займалася таксама З Мадлен дэ Вальмалет і Жан Дуайен. Пасьля заканчэньня кансэрваторыі ўдасканальвала сваё майстэрства пад кіраўніцтвам Альфрэда Карто і Вільгэльма Кемпфа, які называў яе сваёй найлепшай вучаніца. З 1958 году пачалася яе міжнародная канцэртная кар’ера. У 1959 годзе яна была ўзнгароджана Мэдалём Дзіну Ліпаці ў межах Міжнароднай музычнай прэміі Харыет Коэн. У 1960 годзе ўпершыню выступіла ў СССР і ў розныя гады дала ў Савецкім Саюзе і Расеі каля 100 канцэртаў.

Вышэйшыя яе дасягненьні зьвязаныя з рамантычным і пострамантычным рэпэртуарам — пачынаючы, зрэшты, з Бетговэн. Яе запіс усіх фартэпіянных твораў Шапэну (15 кружэлак, 1992) узнагароджана ў Польшчы. Усе сольныя фартэпіянныя творы Брамсу Бірэт выконвала падчас пяці пасьлядоўных канцэртаў у 1997 годзе, ў гадавіну стагодзьдзя сьмерці кампазытара. Сярод прыкметных запісаў таксама камплект з 10 альбомаў з творамі Рахманінава (2000), санаты П'ера Булез (1995, лепшы запіс году па вэрсіі газэты "Монд»), эцюды Дьёрдзя Лігеці.

Ідэль Бірэт 2012.

Вонкавыя спасылкі

• Афіцыйны сайт (анг.) (ням.) (тур.)