Іван Віткоўскі

Іван Віткоўскі
Дата нараджэньня	20 красавіка (2 траўня) 1888
Месца нараджэньня	Чэрчыцы[d], Аршанскі павет, Магілёўская губэрня, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	27 сьнежня 1937(1937-12-27) (49 гадоў)
Месца сьмерці	Менск, БССР, СССР
Месца вучобы	Санкт-Пецярбурская рымска-каталіцкая сэмінарыя[d] (1912) Імпэратарская рымска-каталіцкая духоўная акадэмія[d] (1914)
Занятак	навуковец, гісторык
Навуковая сфэра	гісторыя
Месца працы	Віцебская ордэна „Знак Пашаны“ дзяржаўная акадэмія вэтэрынарнай мэдыцыны Камуністычны ўнівэрсытэт БССР Інстытут беларускай культуры Інстытут польскай пралетарскай культуры Акадэміі навук Беларусі[d] Беларускі дзяржаўны вышэйшы пэдагагічны інстытут
Іван Віткоўскі ў Вікісховішчы

Іва́н Анто́навіч Вітко́ўскі (2 траўня 1888, вёска Чэрчыцы Аршанскага павету, цяпер Шумілінскі раён — 27 сьнежня 1937) — беларускі гісторык. Прафэсар (1932).

У 1912 скончыў Петраградзкую каталіцкую духоўную сэмінарыю, У 1914 — 2 курсы Петраградзкай духоўнай акадэміі. 3 1916 служыў вікарыем (памочнікам ксяндза) Мазырскага касьцёла. У 1918 пазбаўлены духоўнага сану. У 1919 добраахвотна пайшоў у Чырвоную армію. 3 1921 на Віцебшчыне на партыйнай рабоце, працаваў выкладнікам і прарэктарам Віцебскага вэтэрынарнага інстытуту. У Менску з 1925: выкладнік Камуністычнага ўнівэрсытэту імя Леніна, намесьнік загадчыка польскага аддзела Інбелкульту, намесьнік, а потым дырэктар Інстытута польскай пралетарскай культуры. Адначасова ў пэдагагічным інстытуце ўзначальваў катэдру гісторыі і выкладаў гісторыю Беларусі, СССР, Польшчы. 26 ліпеня 1933 незаконна арыштаваны. Пасьля трохрочнага зьняволеньня працаваў у месьце Баравічы Ленінградзкай вобласьці. 2 лютага 1937 паўторна незаконна арыштаваны і этапаваны ў Менск. Расстраляны. Рэабілітаваны ў 1959.

Аўтар працаў па гісторыі нацыянальна-вызваленчага і рэвалюцыйна-дэмакратьгчнага руху на Беларусі, паўстаньня 1863—1864 рр.: «1863 год на Меншчыне» (1927, у сааўтарстве), «Паўстаньне 1863 году і расейскі рэвалюцыйны рух пачатку 1860 гадоў» (кніга 3, 1931) і іншых.

Літаратура

• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 2-я. — Мн.: БЕЛТА, 2002. — 714 с.: іл. ISBN 985-6302-46-3.