Ян Гляўбіц
Ян Гляўбіц | |
Імя пры нараджэньні | Ёган Крыстоф Гляўбіц |
---|---|
Дата нараджэньня | 7 сакавіка 1710[1] |
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 30 сакавіка 1767[3] (57 гадоў) |
Месца сьмерці | |
Занятак | архітэктар |
Плынь | Барока |
Ян Крыштаф Гляўбіц (1700, цяпер Сьвідніца або Торунь ці Хелмна, Ніжнесылескае ваяводзтва, Польшча — 1767, Вільня, цяпер Летува) — нямецкі архітэктар, клясык беларускай архітэктуры. Адзін з выбітных прадстаўнікоў віленскага барока.
Біяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Большую частку свайго актыўнага жыцьця Ян Глаўбіц правёў у Вільні. Удзельнічаў у працах па аднаўленьні, рэканструкцыі й будаўніцтве ансамбляў і асобных будынкаў у Вільні, Полацку, Магілёве, Глыбокім, Сталовічах, Мсьціславе, Лідзе, Беластоку, Дзьвінску.
Да 1737 г. быў сябрам рады й архітэктарам суполкі эвангелікаў-лютэранаў.
Ян Глаўбіц жыў у доме на вуліцы Сьвятога Мікалая ў Вільні да 1749 г. Затым арандаваў вялікі вуглавы дом у эвангелікаў-лютэранаў, адбудаваў яго й жыў у ім да апошняга дня.
Творы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Будаваў і рэканструяваў шматлікія храмы розных канфэсіяў. Для ягоных твораў характэрныя рысы віленскага барока. Яскравая асаблівасьць стылю Глаўбіца — як правіла, дзьве высокія й лёгкія вежы галоўнага фасаду зь ярусамі, па-рознаму ўпрыгожанымі.
- рэканструкцыя лютэранскага збору ў Вільні (1738—1844)
- Сафійскі сабор у Полацку (1748—1765)
- палац полацкага біскупа Ф. Грабніцкага ў Струні (1748—1749)
- Касьцёл Сьвятога Яна ў Вільні (1738—1748)
- Царква Сьвятога Духа ў Вільні (1749—1753)
- Касцел ў Забэлах — Валынцах (1749), але бязь вежаў, якія збудавалі ў 1764—1766
- Касьцёл кармэлітаў у Глыбокім
- Кармэліцкі касьцёл у Мсьціславе (1746—1750)
- Спаскі Сабор у Магілёве
- Архірэйскі палац у Магілёве (1762—1782)
- Фарны касьцёл у Лідзе
- Царква Ўсьпеньня Прасьв. Багародзіцы ў Сталовічах (1743—1746)
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ http://old.zviazda.by/ru/archive/?idate=2012-03-07
- ^ Deutsche Nationalbibliothek Record #133585077 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.
- ^ Johann Christoph Glaubitz // Structurae (анг.) — Ratingen: 1998.