Самуэль Корсак: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д вікілінкі
Радок 1: Радок 1:
[[Файл:Rejtan Upadek Polski Matejko.jpg|значак|250пкс|Карціна [[Ян Матэйка|Я. Матэйкі]] «[[Рэйтан (карціна)|Рэйтан]]» ([[1866]]). Самуэль Корсак — зьлева ад карціны імпэратрыцы [[Кацярына II|Кацярыны II]] з заціснутай у правай руцэ шабляй у ножнах і з канфэдэраткай у левай.]]
[[Файл:Rejtan Upadek Polski Matejko.jpg|значак|250пкс|Карціна [[Ян Матэйка|Я. Матэйкі]] «[[Рэйтан (карціна)|Рэйтан]]» (1866). Самуэль Корсак — зьлева ад карціны імпэратрыцы [[Кацярына II|Кацярыны II]] з заціснутай у правай руцэ шабляй у ножнах і з канфэдэраткай у левай.]]
{{Цёзкі}}
{{Цёзкі}}
'''Самуэ́ль Ко́рсак''' (1745, [[Ваўковічы]], блізу [[Наваградак|Наваградку]]<ref>{{Артыкул|аўтар=Зьміцер Юркевіч.|загаловак=Падзяліць — не падзяліцца|спасылка=http://www.kimpress.by/?page=2&id=8558&mode=print|выданьне=[[Культура (газэта)|Культура]]|тып=газэта|год=16 сакавіка 2013|нумар=[http://www.kimpress.by/?idnum=418 11 (1085)]|старонкі=|issn=}}</ref> — пасьля [[1812]]) — чалец [[Найвышэйшая Літоўская Рада|Найвышэйшай Літоўскай Рады]] (палкоўнік войскаў літоўскіх).
'''Самуэ́ль Ко́рсак''' (1745, [[Ваўковічы]], блізу [[Наваградак|Наваградку]]<ref>{{Артыкул|аўтар=Зьміцер Юркевіч.|загаловак=Падзяліць — не падзяліцца|спасылка=http://www.kimpress.by/?page=2&id=8558&mode=print|выданьне=[[Культура (газэта)|Культура]]|тып=газэта|год=16 сакавіка 2013|нумар=[http://www.kimpress.by/?idnum=418 11 (1085)]|старонкі=|issn=}}</ref> — пасьля [[1812]]) — чалец [[Найвышэйшая Літоўская Рада|Найвышэйшай Літоўскай Рады]] (палкоўнік войскаў літоўскіх).

Вэрсія ад 18:56, 25 красавіка 2018

Карціна Я. Матэйкі «Рэйтан» (1866). Самуэль Корсак — зьлева ад карціны імпэратрыцы Кацярыны II з заціснутай у правай руцэ шабляй у ножнах і з канфэдэраткай у левай.
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Корсак.

Самуэ́ль Ко́рсак (1745, Ваўковічы, блізу Наваградку[1] — пасьля 1812) — чалец Найвышэйшай Літоўскай Рады (палкоўнік войскаў літоўскіх).

Разам з Тадэвушам Рэйтанам і Станіславам Багушэвічам быў адзіным, хто спрабаваў сарваць падзельны сойм(pl) 19 красавіка 1773, каб не дазволіць зацьвярджэньня першага падзелу Рэчы Паспалітай. Як наваградзкі пасол быў прадстаўніком ад апазыцыі[2]. Узяў удзел у паўстаньні Тадэвуша Касьцюшкі. Памёр пасьля 1812 г.

У 1789 годзе стаў кавалерам ордэна сьвятога Станіслава[3].

Крыніцы

  1. ^ Зьміцер Юркевіч. Падзяліць — не падзяліцца // Культура : газэта. — 16 сакавіка 2013. — № 11 (1085).
  2. ^ Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 557, 560.
  3. ^ Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 197.

Вонкавыя спасылкі