Юрка Віцьбіч: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў
Няма апісаньня зьменаў
Радок 1: Радок 1:
{{Пісьменьнік
{{Пісьменьнік
| Імя = Юрка Віцьбіч
|Імя = Юрка Віцьбіч
| Арыгінал імя =
|Арыгінал імя = Георгій Шчарбакоў
| Фота =
|Партрэт =
| Шырыня =
|Памер =
|Апісаньне = ''Юрка Віцьбіч''
| Подпіс =
|Імя пры нараджэньні = Серафім Шчарбакоў
| Герб =
|Псэўданімы = Юрка Стукаліч, Алесь Крыжаніч
| Шырыня герба =
|Нарадзіўся = {{Нарадзіўся|2|6|1905|0|1}}<br />[[Веліж]], [[Віцебская губернія|Віцебскай губ.]], [[Беларусь]], [[Расейская імпэрыя]]
| Подпіс герба =
|Памёр = {{Памёр|6|1|1975}}<br />[[Саўт-Рывер]], [[штат Нью-Джэрсі|Нью-Джэрсі]], [[ЗША]]
| Імя пры нараджэнні = Серафім Шчарбакоў
|Грамадзянства =
| Псеўданімы = Юрка Стукаліч, Алесь Крыжаніч
|Род дзейнасьці = празаік, паэт, публіцыст
| Нарадзіўся = 2(15) чэрвеня 1905
|Гады актыўнасьці = [[1929]]—[[1975]]
| Месца нараджэння = [[Веліж]], [[Віцебская губернія|Віцебскай губ.]]
| Памёр = 6 студзеня 1975
|Напрамак =
|Жанр =
| Месца смерці = [[Саўт-Рывер]], [[штат Нью-Джэрсі|Нью-Джэрсі]], [[ЗША]]
|Дэбют = «Млынова Рука» // часопіс «Узвышша», [[1929]]
| Грамадзянства = [[БССР]], [ЗША]
| Род =
|Прэміі =
| Бацька =
|Палічка =
|ВікіКрыніца = oldwikisource:Аўтар:Юрка Віцьбіч
| Маці =
| Жонка =
|Сайт =
| Муж =
|Род =
| Дзеці =
|Бацька =
|Маці =
| Род дзейнасці = празаік, паэт, публіцыст
|Жонка =
| Гады актыўнасці = 1929-1975
| Кірунак =
|Дзеці =
|Рэлігія = [[Праваслаўе|праваслаўны]]
| Жанр =
| Дэбют = Млынова рука([[Апавяданьне]], 1929)
| Мова твораў = Беларуская
| Прэміі =
| Узнагароды =
| Сайт =
| Вікітэка =
}}
}}
'''Юрка Віцьбіч''' (таксама '''Юрка Стукаліч''', '''Алесь Крыжаніч'''; сапраўднае імя — '''Серафім Шчарбакоў'''; [[2 чэрвеня]] [[1905]] — [[6 студзеня]] [[1975]]) — беларускі пісьменьнік, публіцыст, краязнаўца і дзеяч эміграцыі ў Амэрыцы. Нарадзіўся ў [[Вяліж]]ы [[Віцебская вобласьць|Віцебскай губэрні]], памёр у [[Саўт-Рывэр|Саўт-Рывэры]], штат [[Нью-Джэрзі]], [[ЗША]]. Падчас [[Другая сусьветная вайна|нямецкай акупацыі]] браў удзел у культурным жыцьці [[Беларусь|Беларусі]], у [[1943]] годзе перавёз зь Віцебску ў [[Полацак]] парэшткі [[Эўфрасіньня Полацкая|Эўфрасіньні Полацкай]]. У [[1944]] годзе выехаў на Захад. Выступаў на [[Радыё Свабода]], заснаваў літаратурную суполку «Шыпшына», арганізаваў выданьне часапісу «Зьвіняць званы Сьвятой Сафіі», рэдагаваў «Беларускі голас», друкаваўся ў іншых СМІ.
'''Юрка Віцьбіч''' (таксама '''Юрка Стукаліч''', '''Алесь Крыжаніч'''; сапраўднае імя — '''Серафім Шчарбакоў'''; [[2 чэрвеня]] [[1905]] — [[6 студзеня]] [[1975]]) — беларускі пісьменьнік, публіцыст, краязнаўца, папулярызатар гісторыі Беларусі і дзеяч эміграцыі ў Амэрыцы.

Нарадзіўся ў [[Вяліж]]ы [[Віцебская вобласьць|Віцебскай губэрні]]. Яго бацька быў праваслаўным святаром, маці — настаўніцай. Cкончыў педтэхнікум, год служыў у Чырвонай Арміі. У 1920-х гг. будучы пісьменнік скіраваўся ў Маскву, дзе працаваў на будоўлі, а ў 1922—1933 гг. — на хімічных заводах. Першае апавяданьне выйшла ў 1929 г. на старонках «Узвышша». У 1932 г. выйшла кніга прозы «Сьмерць Ірмы Лаймінг». У 1937 г. выйшла другая кніга прозы «Формула супраціўленьня касьцей».

Падчас [[Другая сусьветная вайна|нямецкай акупацыі]] браў удзел у культурным жыцьці [[Беларусь|Беларусі]], у [[1943]] годзе перавёз зь Віцебску ў [[Полацак]] парэшткі [[Эўфрасіньня Полацкая|Эўфрасіньні Полацкай]]. У [[1944]] годзе Юрка Віцьбіч разам з [[Беларуская цэнтральная рада|Беларускай Цэнтральнай Радай]] выехаў у Германію. Выступаў на [[Радыё Свабода]]. 5 студзеня 1945 года заснаваў літаратурную суполку «Шыпшына», друкаваў аднайменны часопіс(выйшла 10 нумароў, апошні-у 1950). Арганізаваў выданьне часапісу «Зьвіняць званы Сьвятой Сафіі», рэдагаваў «Беларускі голас». У 1956 г. у Мюнхене Юрка Віцьбіч здолеў выдаць кнігу-нарыс «Плыве з-пад Сьвятое гары Нёман». Юрка Віцьбіч друкаваўся ў рускамоўнай газеце «Новое русское слово», быў яе шматгадовым аўтарам. За гэта яго шмат хто з беларусаў крытыкаваў. Але Віцьбіч быў адным з першых, хто знаёміў чытачоў «Нового русского слова» з беларускай нацыянальнай ідэяй, а таксама бараніў погляды беларусаў, якія імкнуліся аднавіць незалежнасць Беларусі. У 1975 г., пасля смерці пісьменніка, у Нью-Ёрку Фонд імя Пётры Крэчэўскага выдаў кнігу «Мы дойдзем!». У кнігу ўвайшлі і публікацыі з «Нового русского слова».<ref>[http://zbsb.org/lib/index.php?option=com_alblib&view=article&id=602 Матэрыялы конкурсу маладых навукоўцаў «Беларускай дыяспары прысвячаецца»]</ref>

Вядомы беларускі паэт-эмігрант Алесь Салавей пісаў: {{цытата|Віцьбіч з’яўляецца чалавекам, які больш як хто іншы аддаў сілаў, думкі і крыві за беларускую справу. Адмаўляць сёння Юрку Віцьбіча як пісьменніка — значыць рабіць пагром на беларускай літаратуры на эміграцыі.}}

==Бібліяграфія==
* Сьмерць Ірмы Лаймінг, 1932
* Формула супраціўленьня касьцей, 1937
* Плыве з-пад Сьвятое гары Нёман, 1956
* Мы дойдзем!, 1975(на рускай мове), ЗША
* Антыбальшавіцкія паўстаньні ў Беларусі, 1996, ЗША

==Крыніцы==
{{зноскі}}


== Вонкавыя спасылкі ==
== Вонкавыя спасылкі ==
Радок 39: Радок 49:
* [http://www.svaboda.org/articlesfeatures/culture/2005/6/DA27F199-DDBA-45A9-BC9C-35D7AD8E7E47.html На 100-гадовы юбілей Юрка Віцьбіч быў уганараваны адно толькі ганкам] (Радыё Свабода)
* [http://www.svaboda.org/articlesfeatures/culture/2005/6/DA27F199-DDBA-45A9-BC9C-35D7AD8E7E47.html На 100-гадовы юбілей Юрка Віцьбіч быў уганараваны адно толькі ганкам] (Радыё Свабода)
* [http://knihi.com/Jurka_Vicbic/ Творы на «Беларускай Палічцы»]
* [http://knihi.com/Jurka_Vicbic/ Творы на «Беларускай Палічцы»]

{{Накід}}


{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Віцьбіч, Юрка}}
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Віцьбіч, Юрка}}

Вэрсія ад 21:49, 10 сакавіка 2012

Юрка Віцьбіч
Георгій Шчарбакоў
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні Серафім Шчарбакоў
Псэўданімы Юрка Стукаліч, Алесь Крыжаніч
Нарадзіўся 2 (15) чэрвеня 1905
Памёр 6 студзеня 1975(1975-01-06) (69 гадоў)
Пахаваны
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці празаік, паэт, публіцыст
Гады творчасьці 19291975
Мова беларуская мова
Дэбют «Млынова Рука» // часопіс «Узвышша», 1929
Творы ў Вікікрыніцах

Юрка Віцьбіч (таксама Юрка Стукаліч, Алесь Крыжаніч; сапраўднае імя — Серафім Шчарбакоў; 2 чэрвеня 1905 — 6 студзеня 1975) — беларускі пісьменьнік, публіцыст, краязнаўца, папулярызатар гісторыі Беларусі і дзеяч эміграцыі ў Амэрыцы.

Нарадзіўся ў Вяліжы Віцебскай губэрні. Яго бацька быў праваслаўным святаром, маці — настаўніцай. Cкончыў педтэхнікум, год служыў у Чырвонай Арміі. У 1920-х гг. будучы пісьменнік скіраваўся ў Маскву, дзе працаваў на будоўлі, а ў 1922—1933 гг. — на хімічных заводах. Першае апавяданьне выйшла ў 1929 г. на старонках «Узвышша». У 1932 г. выйшла кніга прозы «Сьмерць Ірмы Лаймінг». У 1937 г. выйшла другая кніга прозы «Формула супраціўленьня касьцей».

Падчас нямецкай акупацыі браў удзел у культурным жыцьці Беларусі, у 1943 годзе перавёз зь Віцебску ў Полацак парэшткі Эўфрасіньні Полацкай. У 1944 годзе Юрка Віцьбіч разам з Беларускай Цэнтральнай Радай выехаў у Германію. Выступаў на Радыё Свабода. 5 студзеня 1945 года заснаваў літаратурную суполку «Шыпшына», друкаваў аднайменны часопіс(выйшла 10 нумароў, апошні-у 1950). Арганізаваў выданьне часапісу «Зьвіняць званы Сьвятой Сафіі», рэдагаваў «Беларускі голас». У 1956 г. у Мюнхене Юрка Віцьбіч здолеў выдаць кнігу-нарыс «Плыве з-пад Сьвятое гары Нёман». Юрка Віцьбіч друкаваўся ў рускамоўнай газеце «Новое русское слово», быў яе шматгадовым аўтарам. За гэта яго шмат хто з беларусаў крытыкаваў. Але Віцьбіч быў адным з першых, хто знаёміў чытачоў «Нового русского слова» з беларускай нацыянальнай ідэяй, а таксама бараніў погляды беларусаў, якія імкнуліся аднавіць незалежнасць Беларусі. У 1975 г., пасля смерці пісьменніка, у Нью-Ёрку Фонд імя Пётры Крэчэўскага выдаў кнігу «Мы дойдзем!». У кнігу ўвайшлі і публікацыі з «Нового русского слова».[1]

Вядомы беларускі паэт-эмігрант Алесь Салавей пісаў:

« Віцьбіч з’яўляецца чалавекам, які больш як хто іншы аддаў сілаў, думкі і крыві за беларускую справу. Адмаўляць сёння Юрку Віцьбіча як пісьменніка — значыць рабіць пагром на беларускай літаратуры на эміграцыі. »

Бібліяграфія

  • Сьмерць Ірмы Лаймінг, 1932
  • Формула супраціўленьня касьцей, 1937
  • Плыве з-пад Сьвятое гары Нёман, 1956
  • Мы дойдзем!, 1975(на рускай мове), ЗША
  • Антыбальшавіцкія паўстаньні ў Беларусі, 1996, ЗША

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі