Юрка Віцьбіч: розьніца паміж вэрсіямі
Valerikpunk (гутаркі | унёсак) Няма апісаньня зьменаў |
Valerikpunk (гутаркі | унёсак) Няма апісаньня зьменаў |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Пісьменьнік |
{{Пісьменьнік |
||
| |
|Імя = Юрка Віцьбіч |
||
| |
|Арыгінал імя = Георгій Шчарбакоў |
||
| |
|Партрэт = |
||
| |
|Памер = |
||
|Апісаньне = ''Юрка Віцьбіч'' |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
| Шырыня герба = |
|||
|Нарадзіўся = {{Нарадзіўся|2|6|1905|0|1}}<br />[[Веліж]], [[Віцебская губернія|Віцебскай губ.]], [[Беларусь]], [[Расейская імпэрыя]] |
|||
| Подпіс герба = |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
| Нарадзіўся = 2(15) чэрвеня 1905 |
|||
⚫ | |||
| Месца нараджэння = [[Веліж]], [[Віцебская губернія|Віцебскай губ.]] |
|||
| |
|Напрамак = |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
|Дэбют = «Млынова Рука» // часопіс «Узвышша», [[1929]] |
|||
⚫ | |||
| |
|Прэміі = |
||
| |
|Палічка = |
||
|ВікіКрыніца = oldwikisource:Аўтар:Юрка Віцьбіч |
|||
⚫ | |||
| |
|Сайт = |
||
| |
|Род = |
||
| |
|Бацька = |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
| |
|Дзеці = |
||
|Рэлігія = [[Праваслаўе|праваслаўны]] |
|||
| Жанр = |
|||
| Дэбют = Млынова рука([[Апавяданьне]], 1929) |
|||
| Мова твораў = Беларуская |
|||
| Прэміі = |
|||
| Узнагароды = |
|||
| Сайт = |
|||
| Вікітэка = |
|||
}} |
}} |
||
'''Юрка Віцьбіч''' (таксама '''Юрка Стукаліч''', '''Алесь Крыжаніч'''; сапраўднае імя — '''Серафім Шчарбакоў'''; [[2 чэрвеня]] [[1905]] — [[6 студзеня]] [[1975]]) — беларускі пісьменьнік, публіцыст, краязнаўца |
'''Юрка Віцьбіч''' (таксама '''Юрка Стукаліч''', '''Алесь Крыжаніч'''; сапраўднае імя — '''Серафім Шчарбакоў'''; [[2 чэрвеня]] [[1905]] — [[6 студзеня]] [[1975]]) — беларускі пісьменьнік, публіцыст, краязнаўца, папулярызатар гісторыі Беларусі і дзеяч эміграцыі ў Амэрыцы. |
||
Нарадзіўся ў [[Вяліж]]ы [[Віцебская вобласьць|Віцебскай губэрні]]. Яго бацька быў праваслаўным святаром, маці — настаўніцай. Cкончыў педтэхнікум, год служыў у Чырвонай Арміі. У 1920-х гг. будучы пісьменнік скіраваўся ў Маскву, дзе працаваў на будоўлі, а ў 1922—1933 гг. — на хімічных заводах. Першае апавяданьне выйшла ў 1929 г. на старонках «Узвышша». У 1932 г. выйшла кніга прозы «Сьмерць Ірмы Лаймінг». У 1937 г. выйшла другая кніга прозы «Формула супраціўленьня касьцей». |
|||
Падчас [[Другая сусьветная вайна|нямецкай акупацыі]] браў удзел у культурным жыцьці [[Беларусь|Беларусі]], у [[1943]] годзе перавёз зь Віцебску ў [[Полацак]] парэшткі [[Эўфрасіньня Полацкая|Эўфрасіньні Полацкай]]. У [[1944]] годзе Юрка Віцьбіч разам з [[Беларуская цэнтральная рада|Беларускай Цэнтральнай Радай]] выехаў у Германію. Выступаў на [[Радыё Свабода]]. 5 студзеня 1945 года заснаваў літаратурную суполку «Шыпшына», друкаваў аднайменны часопіс(выйшла 10 нумароў, апошні-у 1950). Арганізаваў выданьне часапісу «Зьвіняць званы Сьвятой Сафіі», рэдагаваў «Беларускі голас». У 1956 г. у Мюнхене Юрка Віцьбіч здолеў выдаць кнігу-нарыс «Плыве з-пад Сьвятое гары Нёман». Юрка Віцьбіч друкаваўся ў рускамоўнай газеце «Новое русское слово», быў яе шматгадовым аўтарам. За гэта яго шмат хто з беларусаў крытыкаваў. Але Віцьбіч быў адным з першых, хто знаёміў чытачоў «Нового русского слова» з беларускай нацыянальнай ідэяй, а таксама бараніў погляды беларусаў, якія імкнуліся аднавіць незалежнасць Беларусі. У 1975 г., пасля смерці пісьменніка, у Нью-Ёрку Фонд імя Пётры Крэчэўскага выдаў кнігу «Мы дойдзем!». У кнігу ўвайшлі і публікацыі з «Нового русского слова».<ref>[http://zbsb.org/lib/index.php?option=com_alblib&view=article&id=602 Матэрыялы конкурсу маладых навукоўцаў «Беларускай дыяспары прысвячаецца»]</ref> |
|||
Вядомы беларускі паэт-эмігрант Алесь Салавей пісаў: {{цытата|Віцьбіч з’яўляецца чалавекам, які больш як хто іншы аддаў сілаў, думкі і крыві за беларускую справу. Адмаўляць сёння Юрку Віцьбіча як пісьменніка — значыць рабіць пагром на беларускай літаратуры на эміграцыі.}} |
|||
==Бібліяграфія== |
|||
* Сьмерць Ірмы Лаймінг, 1932 |
|||
* Формула супраціўленьня касьцей, 1937 |
|||
* Плыве з-пад Сьвятое гары Нёман, 1956 |
|||
* Мы дойдзем!, 1975(на рускай мове), ЗША |
|||
* Антыбальшавіцкія паўстаньні ў Беларусі, 1996, ЗША |
|||
==Крыніцы== |
|||
{{зноскі}} |
|||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
Радок 39: | Радок 49: | ||
* [http://www.svaboda.org/articlesfeatures/culture/2005/6/DA27F199-DDBA-45A9-BC9C-35D7AD8E7E47.html На 100-гадовы юбілей Юрка Віцьбіч быў уганараваны адно толькі ганкам] (Радыё Свабода) |
* [http://www.svaboda.org/articlesfeatures/culture/2005/6/DA27F199-DDBA-45A9-BC9C-35D7AD8E7E47.html На 100-гадовы юбілей Юрка Віцьбіч быў уганараваны адно толькі ганкам] (Радыё Свабода) |
||
* [http://knihi.com/Jurka_Vicbic/ Творы на «Беларускай Палічцы»] |
* [http://knihi.com/Jurka_Vicbic/ Творы на «Беларускай Палічцы»] |
||
{{Накід}} |
|||
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Віцьбіч, Юрка}} |
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Віцьбіч, Юрка}} |
Вэрсія ад 21:49, 10 сакавіка 2012
Юрка Віцьбіч | |
Георгій Шчарбакоў | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Імя пры нараджэньні | Серафім Шчарбакоў |
Псэўданімы | Юрка Стукаліч, Алесь Крыжаніч |
Нарадзіўся | 2 (15) чэрвеня 1905 |
Памёр | 6 студзеня 1975 (69 гадоў) |
Пахаваны | |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | празаік, паэт, публіцыст |
Гады творчасьці | 1929—1975 |
Мова | беларуская мова |
Дэбют | «Млынова Рука» // часопіс «Узвышша», 1929 |
Творы ў Вікікрыніцах |
Юрка Віцьбіч (таксама Юрка Стукаліч, Алесь Крыжаніч; сапраўднае імя — Серафім Шчарбакоў; 2 чэрвеня 1905 — 6 студзеня 1975) — беларускі пісьменьнік, публіцыст, краязнаўца, папулярызатар гісторыі Беларусі і дзеяч эміграцыі ў Амэрыцы.
Нарадзіўся ў Вяліжы Віцебскай губэрні. Яго бацька быў праваслаўным святаром, маці — настаўніцай. Cкончыў педтэхнікум, год служыў у Чырвонай Арміі. У 1920-х гг. будучы пісьменнік скіраваўся ў Маскву, дзе працаваў на будоўлі, а ў 1922—1933 гг. — на хімічных заводах. Першае апавяданьне выйшла ў 1929 г. на старонках «Узвышша». У 1932 г. выйшла кніга прозы «Сьмерць Ірмы Лаймінг». У 1937 г. выйшла другая кніга прозы «Формула супраціўленьня касьцей».
Падчас нямецкай акупацыі браў удзел у культурным жыцьці Беларусі, у 1943 годзе перавёз зь Віцебску ў Полацак парэшткі Эўфрасіньні Полацкай. У 1944 годзе Юрка Віцьбіч разам з Беларускай Цэнтральнай Радай выехаў у Германію. Выступаў на Радыё Свабода. 5 студзеня 1945 года заснаваў літаратурную суполку «Шыпшына», друкаваў аднайменны часопіс(выйшла 10 нумароў, апошні-у 1950). Арганізаваў выданьне часапісу «Зьвіняць званы Сьвятой Сафіі», рэдагаваў «Беларускі голас». У 1956 г. у Мюнхене Юрка Віцьбіч здолеў выдаць кнігу-нарыс «Плыве з-пад Сьвятое гары Нёман». Юрка Віцьбіч друкаваўся ў рускамоўнай газеце «Новое русское слово», быў яе шматгадовым аўтарам. За гэта яго шмат хто з беларусаў крытыкаваў. Але Віцьбіч быў адным з першых, хто знаёміў чытачоў «Нового русского слова» з беларускай нацыянальнай ідэяй, а таксама бараніў погляды беларусаў, якія імкнуліся аднавіць незалежнасць Беларусі. У 1975 г., пасля смерці пісьменніка, у Нью-Ёрку Фонд імя Пётры Крэчэўскага выдаў кнігу «Мы дойдзем!». У кнігу ўвайшлі і публікацыі з «Нового русского слова».[1]
Вядомы беларускі паэт-эмігрант Алесь Салавей пісаў:
Віцьбіч з’яўляецца чалавекам, які больш як хто іншы аддаў сілаў, думкі і крыві за беларускую справу. Адмаўляць сёння Юрку Віцьбіча як пісьменніка — значыць рабіць пагром на беларускай літаратуры на эміграцыі. | ||
Бібліяграфія
- Сьмерць Ірмы Лаймінг, 1932
- Формула супраціўленьня касьцей, 1937
- Плыве з-пад Сьвятое гары Нёман, 1956
- Мы дойдзем!, 1975(на рускай мове), ЗША
- Антыбальшавіцкія паўстаньні ў Беларусі, 1996, ЗША