Міхал Галубовіч: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 15:32, 15 кастрычніка 2011

Міхал Галубовіч, Міхал, у сьвеце Галубовіч (1800, Літоўская губэрня — 6 (18) сакавіка 1881) — уніяцкі ды праваслаўны царкоўны дзеяч. Доктар багаслоўя і царкоўнага права.

Біяграфія

Скончыў Віленскую галоўную сэмінарыю. З 1828 году інспэктар, выкладчык (да 1821) Літоўскай духоўнай сэмінарыі ў Жыровічах, потым саборны протаіерэй і віцэ-старшыня Літоўскай духоўнай кансысторыі, пасьля сьмерці жонкі архімандрыт Быценскага кляштара базылянаў. 12 лютага 1839 году разам зь іншым вышэйшым духавенствам падпісаў на Полацкім царкоўным саборы 1839 г. Саборны акт аб скасаваньні Берасьцейскай уніі 1696 году і далучэньні ўніяцкай царквы для праваслаўя. З 1839 г. эпіскап пінскі (з 1840 г. эпіскап берасьцейскі), з 1848 г. эпіскап, з 1853 г. архіепіскап менскі. З 1868 г. па-за штатам. Апошнія гады правёў у Жыровіцкім Сьвята-Ўсьпенскім мужчынскім манастыры. Аўтар перакладу на польскую мову праваслаўнага катэхізісу, пашыранага сярод былых уніяцкіх сьвятароў, якія ня ведалі або дрэнна ведалі расейскую мову (1841). У сваім «Дыярыюшы» апісаў свае пастарскія наведваньні цэркваў Беларусі, у тым ліку цэркваў у Станькаве, Койданаве, Віцкаўшчыне, Вязані, сустрэчы з графамі Чапскімі, панамі Багдашэўскімі і інш.

Літаратура

Кісялёў Г. Дыярыуш Міхала Галубовіча . // Голас Радзімы. Мінск. 29 кастрычніка; 5 лістапада 1998.
Філатава А. Міхаіл (у свеце Галубовіч). // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі ў 6 тамах. Т. 5. Мінск. 1999. С. 213.
Філатава А. Міхаіл (у свеце Галубовіч). // Беларуская энцыклапедыя ў 18 тамах. Т. 10. Мінск. 2000. С. 479-480.
Міхаіл (у свеце Галубовіч). // Памяць. Гісторыка-дакументальная хроніка Дзяржынскага раёна. Мінск. 2004. С. 104.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
-'''Міхал Галубовіч''', Міхал, у сьвеце Галубовіч ([[1800]], Літоўская губэрня – 6 (18) сакавіка [[1881]]) — [[Уніяцтва|уніяцкі]] ды [[Праваслаўе|праваслаўны]] царкоўны дзеяч. Доктар багаслоўя і царкоўнага права.
+'''Міхал Галубовіч''', Міхал, у сьвеце Галубовіч ([[1800]], [[Літоўская губэрня]] — 6 (18) сакавіка [[1881]]) — [[Уніяцтва|уніяцкі]] ды [[Праваслаўе|праваслаўны]] царкоўны дзеяч. Доктар багаслоўя і царкоўнага права.
+== Біяграфія ==
-Скончыў Віленскую галоўную сэмінарыю. З 1828 г. інспэктар, выкладчык (да 1821) Літоўскай духоўнай сэмінарыі ў [[Жыровічы|Жыровічах]], потым саборны протаіерэй і віцэ-старшыня Літоўскай духоўнай кансысторыі, пасьля сьмерці жонкі архімандрыт [[Быцень|Быценскага]] [[кляштар]]а [[Базыляны|базылянаў]]. [[12 лютага]] [[1839]] г. разам з іншым вышэйшым духавенствам падпісаў на Полацкім царкоўным саборы 1839 г. Саборны акт аб скасаваньні Брэсцкай уніі [[1696]] г. і далучэньні уніяцкай царквы для праваслаўя. З 1839 г. эпіскап пінскі (з [[1840]] г. эпіскап берасьцейскі), з [[1848]] г. эпіскап, з [[1853]] г. архіепіскап менскі. З [[1868]] г. па-за штатам. Апошнія гады правёў у Жыровіцкім Сьвята-Ўсьпенскім мужчынскім манастыры. Аўтар перакладу на польскую мову праваслаўнага [[катэхізіс]]у, пашыранага сярод былых уніяцкіх сьвятароў, якія ня ведалі або дрэнна ведалі [[расейская мова|расейскую мову]] ([[1841]]). У сваім «Дыярыушы» апісаў свае пастарскія наведваньні цэркваў [[Беларусь|Беларусі]], у тым ліку цэркваў у Станькаве, [[Койданава|Койданаве]], [[Віцкаўшчына|Віцкаўшчыне]], [[Вязань|Вязані]], сустрэчы з графамі Чапскімі, панамі Багдашэўскімі і інш.
+Скончыў Віленскую галоўную сэмінарыю. З 1828 году інспэктар, выкладчык (да 1821) Літоўскай духоўнай сэмінарыі ў [[Жыровічы|Жыровічах]], потым саборны протаіерэй і віцэ-старшыня Літоўскай духоўнай кансысторыі, пасьля сьмерці жонкі архімандрыт [[Быцень|Быценскага]] [[кляштар]]а [[Базыляны|базылянаў]]. [[12 лютага]] [[1839]] году разам зь іншым вышэйшым духавенствам падпісаў на Полацкім царкоўным саборы 1839 г. Саборны акт аб скасаваньні [[Берасьцейская унія|Берасьцейскай уніі]] [[1696]] году і далучэньні ўніяцкай царквы для праваслаўя. З 1839 г. эпіскап пінскі (з [[1840]] г. эпіскап берасьцейскі), з [[1848]] г. эпіскап, з [[1853]] г. архіепіскап менскі. З [[1868]] г. па-за штатам. Апошнія гады правёў у Жыровіцкім Сьвята-Ўсьпенскім мужчынскім манастыры. Аўтар перакладу на польскую мову праваслаўнага [[катэхізіс]]у, пашыранага сярод былых уніяцкіх сьвятароў, якія ня ведалі або дрэнна ведалі [[расейская мова|расейскую мову]] ([[1841]]). У сваім «Дыярыюшы» апісаў свае пастарскія наведваньні цэркваў [[Беларусь|Беларусі]], у тым ліку цэркваў у [[Станькава|Станькаве]], [[Койданаў|Койданаве]], [[Віцкаўшчына|Віцкаўшчыне]], [[Вязань|Вязані]], сустрэчы з графамі Чапскімі, панамі Багдашэўскімі і інш.
 == Літаратура ==
@@ Радок 8: / Радок 9: @@
 * Філатава А.  Міхаіл (у свеце Галубовіч). // Беларуская энцыклапедыя ў 18 тамах. Т. 10. Мінск. 2000. С. 479-480.
 * Міхаіл (у свеце Галубовіч). // Памяць. Гісторыка-дакументальная хроніка Дзяржынскага раёна. Мінск. 2004. С. 104.
-{{Ізаляваны артыкул}}
+{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Галубовіч, Міхал}}
-{{Няма катэгорыяў}}
+[[Катэгорыя:Беларускія праваслаўныя дзеячы]]
+[[Катэгорыя:Беларускія ўніяцкія дзеячы]]