Перайсьці да зьместу

Людовік II (кароль Італіі)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Людовік II (кароль Італіі)
імпэратар Захаду[d][1] і кароль Італіі[d][2]
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся каля 825[3] або 1 лістапада 825,
  • невядома
Памёр 12 жніўня 875[3],
Пахаваны
Нашчадкі Ermengard of Italy[d][4] і Gisela[d][5]
Дынастыя Каралінгі[3]
Сужэнец Engelberga[d][3]
Бацька Лётар I[3]
Маці Ірмэнгарда Турская[d][3]

Людо́вік ІI (825 — 12 жніўня 875) — кароль Італіі (844—875), кароль Правансу (863—875), імпэратар Захаду (850—875) з дынастыі Каралінгаў. Сын імпэратара Лётара I і Ірмэнгарды Турскай.

Падзел каралеўства Лётара ў 855 годзе.
Падзел каралеўства Лётара ў 855 годзе.

Неўзабаве пасьля заключэньня Вэрдэнскай дамовы 843 году бацька адаслаў Людовіка ў Італію. Папа рымскі Сэргіюш II пайшоў насустрач маладому ўладару й зладзіў у ягоны гонар цудоўны прыём ў чэрвені 844 году, урачыста каранаваўшы яго каралём Італіі.

У 846 годзе арабы падняліся па Тыбры да самага Рыма й захапілі яго, у тым ліку разрабавалі сабор сьвятога Пятра. Кароль Людовік ўступіў у бітву зь імі, але пацярпеў паразу й ледзь здолеў выратавацца. У 850 годзе папа Леў IV вянчаў Людовіка імпэратарскай каронай. Князь Салерна Сыконульф зьявіўся да Людовіка, прысягнуўшы яму на вернасьць і заплаціўшы значную суму грошай. Заручыўшыся зьвязам зь ім, Людовік рушыў супраць арабаў з усім сваім войскам, што знаходзілася ў Італіі. Князь Бэнэвэнта выдаў яму знаходзіўшыхся ў ягоным горадзе арабаў, і Людовік загадаў пакараць сьмерцю іх, але гэтая лютасьць не спыніла ворагаў, якія рабілі жудасныя спусташэньні. Людовік дарэмна аблажыў Бары й неўзабаве адступіў.

Па Прумскім падзеле, зробленым ягоным бацькам Лётарам I 19 верасьня 855 году, Людовік II захаваў за сабой Італьянскае каралеўства й імпэратарскі тытул.

  1. ^ Settipani C. La Préhistoire des Capétiens (фр.): Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et RobertiensVilleneuve-d'Ascq: 1993. — ISBN 978-2-9501509-3-6
  2. ^ Settipani C. La Préhistoire des Capétiens (фр.): Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et RobertiensVilleneuve-d'Ascq: 1993. — P. 39. — ISBN 978-2-9501509-3-6
  3. ^ а б в г д е ё ж з і к л м Settipani C. La Préhistoire des Capétiens (фр.): Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et RobertiensVilleneuve-d'Ascq: 1993. — P. 267—269. — ISBN 978-2-9501509-3-6
  4. ^ Settipani C. La Préhistoire des Capétiens (фр.): Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et RobertiensVilleneuve-d'Ascq: 1993. — P. 269—270. — ISBN 978-2-9501509-3-6
  5. ^ Settipani C. La Préhistoire des Capétiens (фр.): Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et RobertiensVilleneuve-d'Ascq: 1993. — P. 269. — ISBN 978-2-9501509-3-6