Казімер Мікалай Міхалькевіч

Казімер Мікалай Міхалькевіч
	Казімер Мікалай Міхалькевіч
	Kazimierz Mikołaj Michalkiewicz
Род дзейнасьці	біскуп-суфраган віленскі
Дата нараджэньня	1 лютага 1865
Месца нараджэньня	Гапенішкі
Дата сьмерці	16 лютага 1940 (75 гадоў)
Месца сьмерці	Вільня, Летува;
Месца вучобы	Імпэратарская рымска-каталіцкая духоўная акадэмія[d];
Занятак	каталіцкі сьвятар, каталіцкі біскуп
Сябра ў	Польскае таварыства «Асьвета»
Узнагароды
	Казімер Мікалай Міхалькевіч у Вікісховішчы

Казі́мер Мікала́й Міхальке́віч (па-польску: Kazimierz Mikołaj Michalkiewicz; 1 лютага 1865, Гапенішкі — 16 лютага 1940) — рымска-каталіцкі і польскі дзеяч, біскуп.

Біяграфія

З шляхецкага роду Ковенскае губэрні, сын Юстына Міхалькевіча. У 1884 паступіў у Магілёўскую каталіцкую сэмінарыю ў Пецярбургу. 23 кастрычніка 1886 высьвечаны на сьвятара. Пасьля заканчэньня сэмінарыі ў 1888 служыў у віцебскім парафіяльным касьцёле сьв. Антонія, а з 1890 у розных парафіях Віцебскае губэрні. У 1896 яго прызначылі на пасаду пробашча Кранштацкага рыма-каталіцкага ваенна-марскога касьцёлу і адначасова ваеннага капэлана марскіх і сухапутных войскаў Расейскае імпэрыі.

У 1900 стаў пробашчам менскага касьцёлу Сьвятой Тройцы. Адразу пачаў актыўна займацца гаспадарчымі справамі і ў першую чаргу рамонтам парафіяльных будынкаў. На яго ініцыятыву ў 1903 у горадзе стварылі камітэт, які распачаў працу па падрыхтоўцы будаўніцтва навага парафіяльнага храму на Залатой Горцы. Для распрацоўкі праекту новай сьвятыні з Варшавы быў запрошаны вядомы архітэктар Юзаф Дзеконскі.

Займаўся асьветніцкай дзейнасьцю — навучаньнем польскай мовы, гісторыі і культуры. Зьяўляўся прыхільнікам уключеньня Віленшчыны ў склад Польшчы. 11 студзеня 1907 году быў абраны прэзыдэнтам польскага таварыства «Асьвета» ў Менску, задачай якога быў распаўсюджаньне польскасьці на Меншчыне. Аднак, ужо ў наступным годзе зьехаў зь Менску і пакінуў гэтую пасаду^[1].

У 1908 пераведзены зь Менску ў Вільню. У 1908—1917 фактычна адміністатар Віленскае дыяцэзіі. 12 студзеня 1923 прызначаны тытулярным біскупам тыятыраскім і біскупам-суфраганам Віленскае дыяцэзіі. Кансакраваны 10 чэрвеня 1923.

Крыніцы

^ Dariusz Tarasiuk: Między nadzieją a niepokojem. Działalność społeczno-kulturalna i polityczna Polaków na wschodniej Białorusi w latach 1905—1918. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 34-37. ISBN 978-83-227-2629-7

Папярэднік Людвік Здановіч	Біскупы-суфраганы віленскія 1923—1940	Наступнік Мячыславас Рэйніс
Папярэднік Пэтэр Ёзэф Ляўсбэрґ	Тыятыраскія біскупы 1923—1940	Наступнік Генрых Мэцрот

Вонкавыя спасылкі

Bishop Kazimieras Mikalojus Michalkiewicz †
Уладзімір ДЗЯНІСАЎ. Каштоўная крыніца гісторыі(недаступная спасылка)

[1] Dariusz Tarasiuk: Między nadzieją a niepokojem. Działalność społeczno-kulturalna i polityczna Polaków na wschodniej Białorusi w latach 1905—1918. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2007, s. 34-37. ISBN 978-83-227-2629-7

[1]