Алейныя фарбы
Але́йныя фа́рбы — суспэнзыі неарганічных пігмэнтаў і напаўняльнікаў у пакостах.
Пігмэнты — двухаксыд тытану, вохра, жалезны сурык, аксыд хрому і інш.; напаўняльнікі — тальк, каалін, лушчак і інш. Для хуткага высыханьня ў алейныя фарбы дадаюць сыкатывы, для лепшага дыспэргаваньня — паверхнева-актыўныя рэчывы.
Вырабляюцца густацёртыя (пастападобныя) і гатовыя для выкарыстаньня (вадкія). Пры высыханьні, абумоўленым акісьляльнай палімэрызацыяй расьлінных алеяў пакосту, утвараецца атмасфэраўстойлівая плёнка, якая мае невысокую цьвёрдасць, набракае ў вадзе і разбураецца ў лугах. Выкарыстоўваюцца ў будаўніцтве, алейным жывапісе.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 1: А — Аршын. — 552 с. — ISBN 985-11-0036-6
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Алейныя фарбы — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |