Эміль Вэрхарн
| Эміль Вэрхарн | |
 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 21 траўня 1855[1][2][3][…] |
| Памёр | 27 лістапада 1916[4][2][3][…] (61 год) |
| Пахаваны | |
| Сужэнец | Marthe Massin[d] |
| Літаратурная дзейнасьць | |
| Род дзейнасьці | пісьменьнік, паэт, драматург |
| Гады творчасьці | 1875[4] — 1916[4] |
| Мова | француская мова[6] |
| Подпіс | 
|
Эміль Вэрхарн (па-француску: Émile Verhaeren; 21 траўня 1855, Сінт-Амандс, Антвэрпэн, Бэльгія — 27 лістапада 1916, Руан, Францыя) — бэльгійскі паэт-сымбаліст, драматург, пісаў на францускай мове.
Беларускія пераклады[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Паасобныя вершы на беларускую мову пераклалі Максім Багдановіч[7], Лявон Баршчэўскі[8].
Бібліяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Галоўныя зборнікі паэзіі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Les Flamandes, 1883
- Les Moines, 1886
- Les Soirs, 1887
- Les Débâcles, 1888
- Les Flambeaux noirs, 1891
- Les Apparus dans mes chemins, 1892
- Les Campagnes hallucinées, 1893
- Les Bords de la route, 1895
- Les Villes tentaculaires, 1895
- Les Villages illusoires, 1895
- Les Heures claires, 1896
- Les Visages de la vie, 1899
- Petites Légendes, 1900
- Les Forces tumultueuses, 1902
- Toute la Flandre, 1904-1911
- Les Heures d'après-midi, 1905
- La Multiple Splendeur, 1906
- Les Rythmes souverains, 1910
- Les Heures du soir, 1911
- Les Blés mouvants, 1912
- Les Ailes rouges de la guerre, 1916
- Les Flammes hautes, 1917
- À la vie qui s'éloigne, 1923
- Quelques chansons de village, (пасьмяротна), 1924
Драматургія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Le cloître (drame en quatre actes).
- Philippe II
- Hélène de Sparte
- Les Aubes
Проза[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Le travailleur étrange, recueil de nouvelles
- Villes meurtries de Belgique. Anvers, Malines et Lierre
- Impressions d'Espagne Ed. Casimiro, (ISBN 9788416868858), 2017.
Пасьмяротныя выданьні[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Les villes à pignons, Éditions Victor Dancette, 1946.
- Belle chair, poèmes d'Émile Verhaeren, Éditions Les Francs Bibliophiles, 1967.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Emile Verhaeren (нід.)
- ^ а б Emile Verhaeren // Encyclopædia Britannica (анг.)
- ^ а б Emile Verhaeren // Інтэрнэт-база зьвестак фантастыкі (анг.) — 1995.
- ^ а б в RKDartists (нід.)
- ^ Верхарн Эмиль // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ^ Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (фр.): плятформа адкрытых зьвестак — 2011.
- ^ Леанід Казыра. Перакладчыцкая спадчына Максіма Багдановіча
- ^ І боль, і прыгажосць…: выбраныя творы паэтаў Еўропы і Амерыкі ў перакладах Лявона Баршчэўскага. — Мінск : Зміцер Колас, 2016. — 452, [1] с. — (Бібліятэка Саюза беларускіх пісьменнікаў «Кнігарня пісьменніка»; вып. 73).
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
 |
Вікікрыніцы зьмяшчаюць арыгінальныя матэрыялы, датычныя тэмы артыкула: |
Нарматыўны кантроль | |
|---|---|
| Міжнародныя | |
| Нацыянальныя | |
| Навуковыя | |
| Артысты | |
| Асобы | |
| Іншыя | |
 |
Гэта — накід артыкула пра пісьменьніка альбо пісьменьніцу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |