Царква Сьвятога Мікалая (Засімавічы)

Славутасьць
Царква сьвятога Мікалая

Краіна	Беларусь
вёска	Засімавічы
Каардынаты	52°33′37.6″ пн. ш. 24°21′50.2″ у. д. / 52.560444° пн. ш. 24.363944° у. д. / 52.560444; 24.363944Каардынаты: 52°33′37.6″ пн. ш. 24°21′50.2″ у. д. / 52.560444° пн. ш. 24.363944° у. д. / 52.560444; 24.363944
Канфэсія	праваслаўе
Эпархія	Берасьцейская
Архітэктурны стыль	клясыцызм
Дата заснаваньня	1811
Апошні плябан	ярэй Міхаіл Данілаў^[1]
Статус	ахоўваецца дзяржавай
Стан	дзейная
Царква сьвятога Мікалая на мапе Беларусі Царква сьвятога Мікалая
Царква сьвятога Мікалая на Вікісховішчы

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Царква сьвятога Мікалая.

Царква́ сьвято́га Мікала́я — праваслаўны храм у Засімавічах Пружанскага раёну, збудаваны ў 1811 року. Помнік архітэктуры клясыцызму.

Мінуўшчына

Пабудаваная ў 1811 року на сродкі мясцовага памешчыка Ельца з цэглы і бутавага камяня. Ля царквы знаходзілася драўляная званіца.

У Першую сусьветную вайну пашкоджаная пажарам, у 1916 адноўленая.

У 1924 року царква стала прыпісным прыходам пружанскага Сьвята-Аляксандра-Неўскага сабору. У 1925 праведзены капітальны рамонт царквы і званіцы, пастаўленая агароджа.

Пасьля прыходу Саветаў у траўні 1940 року разрабаваная, у траўні 1962 зачыненая і прыстасаваная пад склад хімічных угнаеньняў.

Пасьля развалу Саюзу дырэктар раённага Дому культуры Васіль Курачынскі, ураджэнец Засімавіцкага прыходу, выступіў з ініцыятывай аднаўленьня царквы. Матэрыялы для перабудовы царквы былі набытыя старавольскім і шанёўскім калгасамі, крыжы для купалоў вырабілі на Пружанскім масласырзаводзе. На ахвяраваньні прыхаджанаў было набытае ўнутранае начыньне, частка яго была перададзеная з пружанскага сабору. 24 лістапада 1994 храм быў асьвечаны, праведзеная першая літургія.

Да цяперашняга часу сьцены пад узьдзеяньнем аміячнай салетры выдзяляюць сырасьць і цьвіль.

Архітэктура

Царква — помнік архітэктуры клясыцызму.

Памеры царквы 17 х 8,4 м. Асноўны аб’ём прастакутны ў пляне, невялікім уступам пераходзіць у трохгранную апсіду. Дах двухскатны гонтавы з вальмамі над апсідай. Галоўны фасад завершаны трыкутным франтонам з вэртыкальнай шалёўкай.

Сьцены па версе аперазаныя прафіляваным карнізам. Да апсіды з паўднёвага боку прымыкае ромбападобная рызьніца.

У зальнай частцы царквы прастакутныя ваконныя праёмы, у апсідзе — аркавыя.

Крыніцы і заўвагі

^ Пружанское благочиние (рас.) Официальный сайт Брестской епархии. Праверана 27 ліпеня 2012 г.

Літаратура

А.Н. Кулагин. 1567. Николаевская церковь // Свод памятников истории и культуры Белоруссии. Брестская область / Редкол.: С. В. Марцелев (гл. ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1990. — 424 с. — 25 000 ас. — ISBN 5-85700-017-3
Ганна Хадаровіч. Пад аховай нябёсаў // Раённыя будні. — 4 студзеня 2012. — № 1 (9447).

Вонкавыя спасылкі

Царква Сьвятога Мікалая, Radzima.org
Царква сьвятога Мікалая (рас.) на «Глобусе Беларусі»
Праваслаўе.by (рас.)

[1] Пружанское благочиние (рас.) Официальный сайт Брестской епархии. Праверана 27 ліпеня 2012 г.

[1]