Тэрэза Клярамун
Тэрэза Клярамун | |
 | |
| Дата нараджэньня | 4 чэрвеня 1862[1] |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Дата сьмерці | 11 красавіка 1931[1][3] (68 гадоў) |
| Месца сьмерці | |
| Месца пахаваньня | |
| Занятак | анарха-сындыкалістка, палітык, рэдактарка |
| Сябра ў | CNT[d] |
Тэрэ́за Клярамун (нар. 4 чэрвеня 1862- пам. 11 красавіка 1932) — каталёнская анарха-сындыкалістка.
Жыцьцяпіс
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Яна займалася тэкстылем і заснавала анархічную групу ў Сабадэле ўплывам Фэрнанда Тарыда дэ Мармола. Гэтая група ўдзельнічала ў страйку на працягу сямі тыдняў 1883 году, дзе яны патрабавалі працягласьць рабочага дня 10 гадзін. У 1892 годзе, з Ангелай Лопес дэ Аяла і Амаліяй Дамінга яны спрыялі першаму гішпанскаму фэміністычнаму таварыству «Жанчыны аўтаномнага Грамадзтва Барсэлёна» (Sociedad Autónoma de Mujeres de Barcelona)[4]
Яна была арыштаваная пасьля выбуху бомбы на Гран Тэатры дэль Лісеа ў Барсэлёне ў 1893 годзе і падчас рэпрэсій Манжуік (Procés de Montjuïc) (1896), падчас якіх яна была жорстка зьбітая. Гэтыя траўмы будуць аказваць дзеяньне на астатнюю частку яе жыцьця. Хоць яна не была асуджаныя за якое-небудзь злачынства, пасьля суда жыла ў Англіі да 1898 году. Яна заснавала часопіс El Productor (1901) і брала актыўны ўдзел у сацыяльных патрабаваньняў у пачатку ХХ стагодзьдзя. Яна дапамагала часопісам La Tramuntana і La Revista Blanca і газезе El Rebelde ў 1907—1908[5].
У 1902 годзе брала ўдзел у мітынгах у знак салідарнасьці з страйкоўцамі мэталюргічнага сэктару і ва ўсеагульнаму страйку лютага 1902 году. Яна была арыштаваная зноў пасьля падзей Трагічнага тыдня ў жніўні 1909 году і заключаная ў Сарагосе, дзе ў 1911 годзе яна дапамагла мясцовым саюзам павялічыць сяброўства ў УНТ і ўсеагульны страйк 1911 году, які прынёс ёй новую турму. Ужо вельмі хворай і прыкаванай паміж ложкам і крэслам, паліцыя правяла ператрус у яе кватэры пасьля нападу на кардынала Хуана Сальдэвілья ў Рамэра ў Сарагосе 4 чэрвеня 1923 г, шукаючы доказы таго, што яна была вінаватая ў гэтым. У 1924 годзе яна вярнулася ў Барсэлёну, але параліч паступова аддаліў яе ад грамадзкай дзейнасьці.[6]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ а б Teresa Claramunt // Gran Enciclopèdia Catalana (кат.) — Grup Enciclopèdia, 1968.
- ^ а б WeChangEd
- ^ Teresa Claramunt Creus // Diccionario biográfico español (гішп.) — Real Academia de la Historia, 2011.
- ^ Teresa Claramunt Nomenclator. Ajuntament de Sabadell. Праверана 16 March 2014 г.
- ^ Laura Vicente (2006): Teresa Claramunt: Pionera del feminismo obrerista anarquista. Madrid: Fundación Anselmo Lorenzo. Biografías y Memorias, 4
- ^ Les dones en el moviment obrer a Catalunya. Institut Català de les Dones. Праверана 16 March 2014 г.
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Ajuntament de Sabadell, Біяграфія (кат.)
- Gran Enciclopèdia Catalana, Teresa Claramunt (кат.)
- Біяграфія у Diccionari Biogràfic de Dones (кат.)
 | Дзеля паляпшэньня артыкулу неабходна:
|