Трыгубовічы

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Трыгубо́вічы — шляхецкі (зямянскі ў Вялікім Княстве Літоўскім) род. Першапачаткова насілі прозвішча Трыгубы. У XVII ст. зямяне Старыцкага тракту Капыльскага княства. Паводле дасьледаваньняў гісторыкаў, ёсьць дзьве гіпотэзы паходжаньня роду. Згодна зь першай, Трыгубовічы паходзяць ад Андрэя Банакевіча, путнага баярына зь вёскі Шылаўшчына, які жыў у 1646 г. Паводле другой, продкамі Трыгубовічаў зьяўляліся чыншавыя сяляне Пырашаўскай Слабады Цыбульчэні, згаданыя ў 1646 г. У 1679 г. адзін з прадстаўнікоў роду, Ян Трыгубовіч, быў зямянскім харунжым. Вядомыя згадкі пра род, якія захаваліся ў архіўных дакумэнтах, адносяцца да перапісу шляхты Менскай губэрні, пасьля трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай і далучэньні тэрыторыі Вялікага Княства Літоўскага да Расейскай імпэрыі. У XVIII ст. існавала некалькі галінаў роду, якія маюць агульнае паходжаньне.

У канцы XVIII ст. галіны роду падзяляліся на дзьве групы. Адна група, верагодна найстарэйшая, жыла на землях побач з Койданавым: у в. Станькаве і ў засьценку Юнцаўшчыне. Другая жыла ў засьценку Харытонаўка (цяпер вёска Капыльскага раёну Менскай вобласьці) і адносілася да шляхты Слуцкага павету. Койданаўская галіна была прызнана дваранамі Ўсерасейскім кіраўніцтвам, аднак Харытонаўская галіна рэгістрацыю ў ДДС зь нейкіх прычынаў не праводзіла.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі. Ф. 319. Воп. 1. Спр. 791: Сьпіс шляхты Слуцкага павета за 1796 г.; Ф. 333. Воп. 9. Спр. 169: Рэвізскія сказкі 1795 г.; Ф. 333. Воп. 9. Спр. 504: Рэвізскія сказкі 1842 г.; Ф. 319. Воп. 1. Спр. 868: Спіс шляхты засьценкаў маёнтка Койданава, якія маюць доказ шляхецкага паходжаньня за 1816 г.
  • Глінскі Я. С. Мядовая даніна як баярская павіннасць: прыклад маёнтка Старыца Капыльскага княства ў XVII—XVIII стст.