Талёнас
| Талёнас | |
 | |
| Краіна | Летува |
|---|---|
| Код ISO-4217 | LTT |
| Увядзеньне ва ўжытак | 1991 |
| Вывядзеньне з ужытку | 1993 |
| Папярэдняя валюта | савецкі рубель |
| Замененая валютай | летувіскі літ |
 Галерэя выяваў у Вікісховішчы | |
Талёнасы, «вагноркі», летувіскія талёны — неафіцыйная назва «агульных талёнаў», часовых грошай, уведзеных у Летуве ў якасьці аплатнага сродку спачатку раўналежна, затым наўзамен савецкаму рублю пасьля абвяшчэньня ёю ў 1991 року незалежнасьці ад СССР.
Назву «вагноркі» (па-летувіску: vagnorkės) атрымалі паводле прозьвішча прэм’ер-міністра Летувы з 13 студзеня 1991 па 21 ліпеня 1992 року Гедымінаса Вагноруса. Яшчэ адна назва — «žvėriukai» (па-беларуску: зьвераняты).
Былі ўведзеныя ў абарот 5 жніўня 1991 і з 1 кастрычніка 1992 року абвешчаныя адзіным законным аплатным сродкам у Летувіскай Рэспубліцы. Такім чынам Летува выйшла з рублёвай зоны.
Выпуск 1991 року[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
На «вагнорках» разьмешчаныя выявы фаўны Летувы (выпуск 1991):
Выпускаліся разьменныя часткі талёнаў — 0,10 і 0,50 талёнаў.
-
0,10 талёнаў -
0,20 талёнаў -
0,50 талёнаў -
1 талён -
3 талёны -
3 талёны
У паўторным выпуску быў дададзены надпіс пра пакараньне за падробку і ўведзеная яшчэ адна разьменная частка — 0,20 талёнаў.
-
5 талёнаў -
5 талёнаў -
10 талёнаў
-
50 талёнаў -
50 талёнаў -
100 талёнаў
Выпуск 1992 року[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
У 1992 годзе выпушчаныя талёны новага ўзору — меншага памеру і зь іншым малюнкам:
-
10 талёнаў -
10 талёнаў -
50 талёнаў -
100 талёнаў
У пачатку 1993 былі выпушчаныя мадыфікацыі:
«Вагноркі» адрозьніваліся прымітыўнасьцю вырабу і нізкім узроўнем абароны ад падробак.
З увядзеньнем у зварот 25 чэрвеня 1993 літа «часовыя грошы» мяняліся ў суадносінах 100 : 1. Талёнасы знаходзіліся ў абароце да 20 ліпеня 1993.