Стэйнішкі

	Стэйнішкі; лац. Stejniški
	лет. Stainiškės
Краіна:	Летува
Павет:	Уцянскі
Раён:	Езяроскі
Насельніцтва:	0 чал. (2001);
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Геаграфічныя каардынаты:	55°45′54″ пн. ш. 26°2′2″ у. д. / 55.765° пн. ш. 26.03389° у. д.Каардынаты: 55°45′54″ пн. ш. 26°2′2″ у. д. / 55.765° пн. ш. 26.03389° у. д.
	Стэйнішкі на мапе Летувы Стэйнішкі

Стэйнішкі (лет. Stainiškės) — вёска ў Летуве, каля возера Стромы. Уваходзяць у склад Дусяцкага староства Езяроскага раёну Ўцянскага павету.

Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Стана

Стэн, Стан або Стэйна (Sten, Stean, Steina) — імя германскага паходжаньня^[1]^[2].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»^[3], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»^[4]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»^[5].

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У XIX ст. Стэйнішкі ўваходзілі ў склад Вількамірскага павету Ковенскай губэрні^[6].

Насельніцтва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

1902 год — 40 чалавек у вёсцы Стэйнішках і 8 чалавек у засьценку Стэйнішках^[7]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ Björkman E. Nordische Personennamen in England in alt- und frühmittel-englischer Zeit: Ein Beitrag zur englischen Namenkunde. — Halle, 1910. S. 129.
^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1359.
^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 1. — Warszawa, 1900. S. 621.
^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 259.

[1] Björkman E. Nordische Personennamen in England in alt- und frühmittel-englischer Zeit: Ein Beitrag zur englischen Namenkunde. — Halle, 1910. S. 129.

[2] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1359.

[3] Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.

[4] Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.

[5] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.

[6] Słownik geograficzny... T. XV, cz. 1. — Warszawa, 1900. S. 621.

[7] Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 259.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]