Перайсьці да зьместу

Стэйнішкі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Стэйнішкі
лац. Stejniški
лет. Stainiškės
Краіна: Летува
Павет: Уцянскі
Раён: Езяроскі
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+2
летні час: UTC+3
Геаграфічныя каардынаты: 55°45′54″ пн. ш. 26°2′2″ у. д. / 55.765° пн. ш. 26.03389° у. д. / 55.765; 26.03389Каардынаты: 55°45′54″ пн. ш. 26°2′2″ у. д. / 55.765° пн. ш. 26.03389° у. д. / 55.765; 26.03389
Стэйнішкі на мапе Летувы
Стэйнішкі
Стэйнішкі
Стэйнішкі

Стэйнішкі (лет. Stainiškės) — вёска ў Летуве, каля возера Стромы. Уваходзяць у склад Дусяцкага староства Езяроскага раёну Ўцянскага павету.

Стэн, Стан або Стэйна (Sten, Stean, Steina) — імя германскага паходжаньня[1][2].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[3], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[4]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[5].

У XIX ст. Стэйнішкі ўваходзілі ў склад Вількамірскага павету Ковенскай губэрні[6].

  • 1902 год — 40 чалавек у вёсцы Стэйнішках і 8 чалавек у засьценку Стэйнішках[7]
  1. ^ Björkman E. Nordische Personennamen in England in alt- und frühmittel-englischer Zeit: Ein Beitrag zur englischen Namenkunde. — Halle, 1910. S. 129.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1359.
  3. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  4. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
  6. ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 1. — Warszawa, 1900. S. 621.
  7. ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 259.