Дзісенскае масла: розьніца паміж вэрсіямі
д робат дадаў: be:Дзісенскае масла |
артаграфія |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Дзі́сенскае ма́сла''' — гатунак [[сьметанковае масла|сьметанковага масла]], які вырабляўся сялянскім арцелямі [[Дзісенскі павет|Дзісенскага |
'''Дзі́сенскае ма́сла''' — гатунак [[сьметанковае масла|сьметанковага масла]], які вырабляўся сялянскім арцелямі [[Дзісенскі павет|Дзісенскага павету]] [[Віленская губэрня|Віленскай губэрні]] на пачатку [[XX стагодзьдзе|XX стагодзьдзя]] і пастаўляўся ў буйныя прамысловыя цэнтры [[Расейская імпэрыя|Расійскай імпэрыі]], а таксама на экспарт. |
||
Арцельнае масларобства ўзьнікла ў Дзісенскім і суседнім [[Дрысенскі павет|Дрысенскім павеце]] [[Віцебская |
Арцельнае масларобства ўзьнікла ў Дзісенскім і суседнім [[Дрысенскі павет|Дрысенскім павеце]] [[Віцебская губэрня|Віцебскай губэрні]] ў канцы [[XIX стагодзьдзе|XIX стагодзьдзя]] ў сувязі з рэзкім падзеньнем попыту на прадукцыю земляробства. Асабліва пасьпяхова разьвіваўся экспарт у [[Ангельшчына|Ангельшчыну]]. У [[1905]] годзе зь Дзісенскага павету было адпраўлена ў Ангельшчыну масла на 10 тыс. руб., у [[1908]] — на 175 тыс., і ў [[1910]] — на 260 тыс. руб. Дзісенскае масла займала адно зь першых месцаў на ангельским рынку і каштавала на 2—4 шылінгі даражэй, чым іншыя гатункі масла з Расейскай імпэрыі. Яно збывалася без пасярэднікаў цераз транспартную кантору «Гергард і Гей» у [[Лёндан]] і [[Лідс]]. Па прыбыцьці ў Ангельшчыну па пошце высылаўся аванс ад 36 до 45 р. за бочку, рэшта — пасьля поўнай рэалізацыі. На жаль, арцельныя пастаўшчыкі не паспрабавалі зарэгістраваць адмысловай гандлёвай маркі, і дзісенскае масла пастаўлялася пераважна пад маркай «галшцінскага». Пасьля [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайны]] замежны рынак і высокая рэпутацыя дзісенскага масла былі страчаныя назаўжды. |
||
== Літаратура == |
|||
{{Крыніца НашаЕжа|Хаім Бейлькін, Алесь Белы}} |
{{Крыніца НашаЕжа|Хаім Бейлькін, Алесь Белы}} |
||
Вэрсія ад 16:23, 10 чэрвеня 2009
Дзі́сенскае ма́сла — гатунак сьметанковага масла, які вырабляўся сялянскім арцелямі Дзісенскага павету Віленскай губэрні на пачатку XX стагодзьдзя і пастаўляўся ў буйныя прамысловыя цэнтры Расійскай імпэрыі, а таксама на экспарт.
Арцельнае масларобства ўзьнікла ў Дзісенскім і суседнім Дрысенскім павеце Віцебскай губэрні ў канцы XIX стагодзьдзя ў сувязі з рэзкім падзеньнем попыту на прадукцыю земляробства. Асабліва пасьпяхова разьвіваўся экспарт у Ангельшчыну. У 1905 годзе зь Дзісенскага павету было адпраўлена ў Ангельшчыну масла на 10 тыс. руб., у 1908 — на 175 тыс., і ў 1910 — на 260 тыс. руб. Дзісенскае масла займала адно зь першых месцаў на ангельским рынку і каштавала на 2—4 шылінгі даражэй, чым іншыя гатункі масла з Расейскай імпэрыі. Яно збывалася без пасярэднікаў цераз транспартную кантору «Гергард і Гей» у Лёндан і Лідс. Па прыбыцьці ў Ангельшчыну па пошце высылаўся аванс ад 36 до 45 р. за бочку, рэшта — пасьля поўнай рэалізацыі. На жаль, арцельныя пастаўшчыкі не паспрабавалі зарэгістраваць адмысловай гандлёвай маркі, і дзісенскае масла пастаўлялася пераважна пад маркай «галшцінскага». Пасьля Першай сусьветнай вайны замежны рынак і высокая рэпутацыя дзісенскага масла былі страчаныя назаўжды.
Літаратура
- Артыкул створаны з дапамогай матэрыялаў з: Хаім Бейлькін, Алесь Белы, праект «Наша ежа»