Радыё: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 23:39, 24 сьнежня 2019

Ра́дыё — спосаб бяздротавага прыёму і пераносу інфармацыі (сыгналу) шляхам мадуляцыі і перадачы электрамагнітных хваляў для камунікаваньня, вяшчаньня, тэлебачаньня і г. д. Таксама прылада для прыёму радыёсыгналу (радыёпрыёмнік). Перадача інфармацыі ажыцьцяўляецца ў сыстэмах радыёсувязі, радыёвяшчаньня, тэлебачаньні, радыёкіраваньні, актыўных радарах і іншых. У пасіўных радыёлякацыйных сыстэмах, радыёпеленгацыі і іншых гэткіх сыстэмах прымаецца толькі інфармацыя. Словам радыё таксама называюць радыёвяшчаньне, то бок сродак масавай інфармацыі, прызначаным для шырокай аўдыторыі і бытавых радыёстанцыяў.

Як сродкі масавай інфармацыі, радыё стаўся папулярным на пачатку ХХ стагодзьдзя. У другой палове ХХ стагодзьдзя ягоная папулярнасьць саступіла месца тэлебачаньню, але радыё ўсё яшчэ на пачатак XXI стагодзьдзя застаецца даволі папулярным, канкурыючы з тэлебачаньнем і Інтэрнэтам. У час свайго росквіту радыё было магутным сродкам прапаганды і тэхнічным сродкам, які аказаў значны ўплыў на гісторыю чалавецтва. Аднак дыяпазон радыёвяшчаньня вельмі шырокі, акрамя навінаў і прапагандысцкіх матэрыялаў, радыёпраграмы ўключаюць забаўляльныя трансьляцыі, як то музычныя і тэатральныя пастаноўкі, трансьляцыі з спартовых спаборніцтваў, адукацыйныя праграмы і шмат чаго іншага.

Этымалёгія

У ангельскай мове на пачатку эры радыё асабіста радыё, ці радыётэлеграфія была абазначаная словазлучэньнем wireless telegraphy (літаральная бяздротавая тэлеграфія), а потым было скарочана да wireless. Прыстаўка радыё- зьявілася ўпершыню ў слове радыёправаднік (па-ангельску: radioconductor), уведзеным францускім фізыкам Эдуардам Бранлі ў 1847 годзе і паходзіла ад ангельскага дзеяслова to radiate (лацінскае «radius» значыць сьпічак кола, прамень сьвятла і г. д.). У якасьці назоўніка слова радыё зьявілася толькі ў пачатку XX стагодзьдзя.

Літаратура

Аналоговая и цифровая электроника (Полный курс). Учеб. д/вузов. Горячая линия — Телеком, 2004
Ворсин Н. Н., Ляшко М. Н. Основы радиоэлектроники. — Мн.: Вышэйшая школа, 1992
Журавлёва Л. В. Радиоэлектроника. Учебник. — Академия. ИЦ. 2005
Мякішаў Г. Я., Бухаўцаў Б. Б. Фізіка/Падручнік для 11 класа сярэдняй школы. — Минск: Народная асвета. 1991
Гершензон Е. М., Полянина Г. Д., Соина Н. В. Радиотехника. — М.: Просвещение. 1986
Манаев Е. И. Основы радиоэлектроники. — М.: Просвещение. 1985
Криштафович А. К. Промышленная электроника. — М.: Высшая школа. 1984
Разевиг В. Д. Система схемотехнического моделирования MICRO-CAP V. — М.: Солон. 1997. — 273 с.
Разевиг В. Д. Система схемотехнического моделирования MICRO-CAP 6. — М.: Горячая линия — Телеком, 2001. — 344 с.
Дасько А. Д. Путь в радиотехнику и электронику с компьютером. Радиолюбитель Ваш компьютер. 1999, №9
Дасько А. Д. Знакомьтесь! MICRO-CAP Evaluation 6.0.2. Радиолюбитель Ваш компьютер. 2000, №8
Г. А. Кардашев. Виртуальная электроника. М.: Горячая линия — Телеком, 2002. — 260 с.
В. М. Пестриков. Энциклопедия радиолюбителя. Работаем с компьютером. Наука и техника, 2004. — 272 с.

Глядзіце таксама

Вонкавыя спасылкі

Радыё — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 [[Файл:The PVR.jpg|thumb|250px|Шкала частасьцяў на старым радыёпрыёмніку.]]
-'''Ра́дыё''' — спосаб бяздротавага прыёму і пераносу інфармацыі (сыгналу) шляхам [[Мадуляцыя|мадуляцыі]] і перадачы [[Электрамагнітныя хвалі|электрамагнітных хваляў]] для [[тэлекамунікацыя|камунікаваньня]], вяшчаньня, [[Тэлебачаньне|тэлебачаньня]] і г. д. Таксама прылада для прыёму радыёсыгналу ([[радыёпрыёмнік]]).
+'''Ра́дыё''' — спосаб бяздротавага прыёму і пераносу інфармацыі (сыгналу) шляхам [[Мадуляцыя|мадуляцыі]] і перадачы [[Электрамагнітнае выпраменьваньне|электрамагнітных хваляў]] для [[сувязь (тэхніка)|камунікаваньня]], вяшчаньня, [[Тэлебачаньне|тэлебачаньня]] і г. д. Таксама прылада для прыёму радыёсыгналу ([[радыёпрымач|радыёпрыёмнік]]). Перадача інфармацыі ажыцьцяўляецца ў сыстэмах радыёсувязі, радыёвяшчаньня, тэлебачаньні, радыёкіраваньні, актыўных радарах і іншых. У пасіўных радыёлякацыйных сыстэмах, [[радыёпеленгацыя|радыёпеленгацыі]] і іншых гэткіх сыстэмах прымаецца толькі інфармацыя. Словам радыё таксама называюць радыёвяшчаньне, то бок сродак масавай інфармацыі, прызначаным для шырокай аўдыторыі і бытавых радыёстанцыяў.
+Як сродкі масавай інфармацыі, радыё стаўся папулярным на пачатку ХХ стагодзьдзя. У другой палове ХХ стагодзьдзя ягоная папулярнасьць саступіла месца тэлебачаньню, але радыё ўсё яшчэ на пачатак XXI стагодзьдзя застаецца даволі папулярным, канкурыючы з тэлебачаньнем і [[Інтэрнэт]]ам. У час свайго росквіту радыё было магутным сродкам [[прапаганда|прапаганды]] і тэхнічным сродкам, які аказаў значны ўплыў на гісторыю чалавецтва. Аднак дыяпазон радыёвяшчаньня вельмі шырокі, акрамя навінаў і прапагандысцкіх матэрыялаў, радыёпраграмы ўключаюць забаўляльныя трансьляцыі, як то музычныя і тэатральныя пастаноўкі, трансьляцыі з спартовых спаборніцтваў, адукацыйныя праграмы і шмат чаго іншага.
 == Этымалёгія ==