Заканадаўчая ўлада

Заканада́ўчая ўла́да — адна з галін улады, асноўная задача стварэньне і ўдасканаленьне заканадаўства краіны.

У большасьці сучасных дэмакратычных краін фарміраваньне заканадаўства — абавязак парлямэнта, але гэта не адзіны орган улады які гэтым займаецца. Парлямэнт зьяўляецца адзіным органам які займаецца стварэньнем асноўных прававых актаў — заканадаўства, на падставе якога фарміруюцца іншыя прававыя акты. Такім чынам парлямэнт уплывае на накірунак разьвіцьця дзяржавы і на жыцьцё грамадзян.

Пры парлямэнцкай форме кіраваньня заканадаўчы орган уяўляе сабой вярхоўную ўладу. Адна зь яго функцый — прызначэньне (выбары) прэзыдэнта, які выконвае ў асноўным прадстаўніцкія функцыі і ня мае рэальнай улады.

Пры прэзыдэнцкай форме кіраваньня прэзыдэнт і парлямэнт абіраюцца незалежна адзін ад аднаго. Законапраекты, якія прайшлі праз парлямэнт, сьцьвярджаюцца главай дзяржавы — прэзыдэнтам, які мае права роспуску парлямэнта.

     Двухпалатныя парлямэнты.

     Аднапалатныя парлямэнты.

     Парлямэнт адсутнічае.

Глядзіце таксама

• Выканаўчая ўлада
• Судовая ўлада