Паўлё Каэльё

Паўлё Каэльё
Paulo Coelho
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	24 жніўня 1947 Рыё-дэ-Жанэйра, Бразылія
Сужэнец	Christina Oiticica[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік, паэт
Кірунак	драма, самаразьвіцьцё
Жанр	музыка Бразыліі[d]
Мова	партугальская
Узнагароды	Залатое пяро[d] (2005) Hans Christian Andersen Literature Award[d] (2007)
Паўлё Каэльё ў Вікісховішчы
http://www.paulocoelho.com

Паўлё Каэльё (па-партугальску: Paulo Coelho; нар. 24 жніўня 1947) — бразыльскі пісьменьнік і паэт, адзін з найбольш чытаных пісьменьнікаў у сьвеце на пачатку XXI стагодзьдзя. Атрымальнік шэрагу ўзнагародаў.

Творы

• 1987 — «Паломніцтва» альбо «Дзёньнік мага» (O Diário de Um Mago)
• 1988 — «Алхімік» (O Alquimista)
• 1990 — «Брыда» (0 Brida)
• 1992 — «Валькірыі» (As Valkírias)
• 1994 — «Мактуб» (Maktub)
• 1994 — «На беразе Рыё-П’едра села я й заплакала...» (Na margem do rio Piedra eu sentei e chorei)
• 1996 — «Пятая гара» (O Monte Cinco)
• 1997 — «Кніга Ваяра Сьвятла» (Manual do guerreiro da luz)
• 1997 — «Любоўныя лісты прарока» (Letras do amor de um profeta)
• 1998 — «Вероніка вырашае памерці» (Veronika decide morrer)
• 2000 — «Д’ябла й сэньярыта Прым» (O Demônio e a srta Prym)
• 2001 — «Бацькі, сыны й дзяды» (Histórias para pais, filhos e netos)
• 2003 — «Адзінаццаць хвілінаў» (Onze Minutos)
• 2005 — «Заір» (O Zahir)
• 2006 — «Вядзьмарка з Партабэла» (A bruxa de Portobello)
• 2008 — «Пераможца застаецца адзін» (O Vencedor Está Só)
• 2010 — «Алеф» (O Aleph)
• 2012 — «Манускрыпт знаходзіцца ў Акры» (Manuscrito Encontrado em Accra)

Вонкавыя спасылкі

Паўлё Каэльё — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў