Пасланьне Якава

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Кніга Новага Запавету

Пасланьне Якава


Гістарычныя кнігі
Дыдактычныя кнігі
Прароцкія кнігі

Пасланьне Якава — адзін зь лістоў апостала Якава, які ўваходзіць у сьпіс кнігаў Новага Запавета. Звычайна паводле бізантыйскай традыцыі зьмяшчаецца пасьля кнігі Дзеяў Сьвятых Апосталаў і перад Першым пасланьнем Пятра, аднак паводле заходняй традыцыі можа разьмяшчацца пасьля Пасланьня да габрэяў.

Адрасат[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пасланьне Якава ня мае канкрэтнага адрасату, яно не накіравана нейкай асобе ці асобнай царкве, ці цэрквам нейкай мясцовасьці. У першым вершы аўтар вызначае адрасат: «дванаццаць каленаў Ізраіля ў расьсеяньні». Такім чынам, ліст накіраваны вернікам-габрэям у дыяспары. Аднак, ліст мог аднасіцца ня толькі да хрысьціянаў-габрэяў, але й да ўсіх вернікаў з кожнага народу.

Аўтар[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У вершым лісьце вызначаецца аўтар — Якаў, які вызначае сябе служкай Ісуса Хрыста. Імя Якаў было досыць распаўсюджанае, і ў старажытнай царкве былі вядомыя некалькі асобаў з гэткім імём. Аднак хутчэй за ўсё аўтарам зьяўляецца Якаў, брат Ісуса Хрыста. З Эвангельляў вядома, што родныя браты Ісуса не падтрымалі Ягонага вучэньня падчас Ягонага жыцьця. Але пасьля сьмерці Хрыста Якаў прыняў вучэньне Хрыста й праз хуткі час заняў пануючае становішча ў царкве ў Ерусаліме. Якаў карыстаўся вялікай пашанай сярод вернікаў. Памёр Якаў пакутніцкай сьмерцю ў 62 годзе.

Асаблівасьці й кананічнасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пачатак пасланьня Якава ў манускрыпце XII ст.

У пасланьні ёсьць пачатак, але няма заканчэньня. Ліст вылучаецца добрай, але ў той жа час простай грэцкай мовай, вытанчаным стылем. Відавочна, што аўтар па-майстэрску валодае літаратурнымі прыёмамі.

Пасланьне даволі доўгі час не было вядомым большасьці цэркваў. Калі ж пра яго стала шырока вядома, тады да ліста аднесьліся даволі насьцярожана, таму што ў гэты час хадзіла вялікая колькасьць апакрыфічных твораў ці проста падробак. Гэтым можа тлумачыцца той факт, што ліст адсутнічае ў сьпісах старадаўніх канонаў. Ва Ўсходняй царкве ліст быў прыняты раней, чым на Захадзе, але й не аднагалосна. У Заходняй царкве ў апостальскім паходжаньні ліста сумняваліся даўжэй, ліст увайшоў у канон толькі ў канцы IV стагодзьдзя.

Час і месца напісаньня[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нават прыкладна цяжка вызначыць час і месца напісаньня, ліст мог быць напісаны ў Ерусаліме недзе паміж 51 і 62 гадамі.

Зьмест[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пасланьне ўяўляе сабой твор з даволі прадуманай кампазыцыяй. Аўтар падымае тры асноўныя тэмы: выпрабаваньні, розум і багацьце-жабрацтва. Гэтыя тэмы падымаюцца не пасьлядоўна, а ствараюць складаную структуру й разглядаюцца з розных бакоў. Выпрабаваньні павінны прыносіць радасьць, аднак могуць пры няверных адносінах пераўтварыцца ў спакусу. Гэта здараецца пры няверным разуменьні мудрасьці й імкненьні да зямнога розуму, які ў лісьце называецца «бясоўскім». Розум праяўляецца таксама ў слушных адносінах да мовы. Пакланеньне багацьцю таксама вынік адсутнасьці духоўнага розуму. Пасьля тэмы беднасьці апостал пераходзіць да асуджэньня заможных людзей і рабалепных адносінаў жабракоў да заможных братоў у царкве. На практычным прыкладзе апостал паказвае, што такія адносіны супярэчаць Закону Божаму. Асаблівую ўвагу аўтар зьвяртае на сувязь веры й дзеяньняў, нагадваючы, што вера без практычных дзеяньняў ёсьць мёртвая. Сканчваецца ліст словамі пра дапамогу адзін аднаму й неабходнасьць прабачэньня бліжняга.

Кароткі плян[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Прывітаньне (1:1)
  • Выпрабаваньні, розум і багацьце (1:2—11)
  • Выпрабаваньні, мова й дзеяньні (1:12—27)
  • Пакланеньне перад заможнымі (2:1—13)
  • Вера й дзеяньні (2:14—26)
  • Неабходнасьць кантролю мовы (3:1—18)
  • Небясьпека кампрамісу зь сьветам (4:1—12)
  • Выпрабаваньні багацьцем (4:13—5:6)
  • Розныя настаўленьні (5:7—20)

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Герхард Майер. Послание Иакова: Историко-богословский комментарий к Новому Завету, 288 c., ISBN 978-5-89647-263-6
  • Джон Мак-Артур. Толкование книг Нового Завета: Послание Иакова, изд. Библия для всех, 237с., 2005, ISBN 5-7454-0924-х
  • Дж. А. Мотиер. Послание Иакова, Санкт-Петербург, Мирт, 2000, ISBN 5-88869-088-0
  • Мэтью Генри. Толкование на книги Нового Завета. Том 5 Послания от Иакова — Коринфянам, МКПНП, 1999,406 стр.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]