Палацава-паркавы комплекс Халецкіх (Хальч)
Помнік грамадзянскай архітэктуры | |
Палацава-паркавы комплекс Халецкіх
| |
Палац Халецкіх
| |
Краіна | Беларусь |
Вёска | Хальч |
Каардынаты | 52°34′12.10″ пн. ш. 31°07′50.85″ у. д. / 52.5700278° пн. ш. 31.1307917° у. д.Каардынаты: 52°34′12.10″ пн. ш. 31°07′50.85″ у. д. / 52.5700278° пн. ш. 31.1307917° у. д. |
Архітэктурны стыль | клясыцызм |
Дата заснаваньня | XVIII стагодзьдзе |
Палацава-паркавы комплекс Халецкіх | |
Палацава-паркавы комплекс Халецкіх на Вікісховішчы |
Палацава-паркавы комплекс Халецкіх — помнік архітэктуры і садова-паркавага мастацтва пачатку XIX ст. у Хальчы. Знаходзіцца на правым беразе ракі Сажа. Твор архітэктуры клясыцызму.
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вялікае Княства Літоўскае
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У 1437 годзе Сьвідрыгайла перадаў Хальч продку шляхецкага роду Халецкіх — Паўлу Мішковічу, ад гэтага часу тут разьмясьцілася рэзыдэнцыя роду. У XVI ст. пачалося фармаваньне сядзібнага комплексу.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Будаваньне мураванага палаца скончылася ў пачатку XIX ст. Па вайне 1812 году Халецкія, якія падтрымалі Напалеона мусілі пакінуць колішняе Вялікае Княства Літоўскае. Расейскія ўлады канфіскавалі сядзібу і прадалі яе мясцоваму шляхецкаму роду Войніч-Сенажацкіх.
У час нацыянальна-вызвольнага паўстаньня 1863—1864 гадоў уладальнік сядзібы Аляксандар Войніч-Сенажацкіх хаваў у палацы паўстанцаў.
Найноўшы час
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]За савецкім часам у палацы сьпярша разьмясьцілі дзіцячы прытулак, потым турму НКВД.
У 2020 годзе пачалося аднаўленьне сядзібы.
Архітэктура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Палац — помнік архітэктуры клясыцызму. Гэта кампактавы прастакутны ў пляне аб’ём, накрыты вальмавым дахам. Першы паверх мураваны, апрацаваны рустам, другі драўляны, атынкаваны. Цэнтральная частка з 2-схільным дахам вылучаецца на галоўным фасадзе 6-калённым іянічным портыкам, узьнятым з дапамогай масіўных пілёнаў на ўзровень другога паверху, а на паркавым фасадзе — паўкруглай тэрасай з калянадай на першым паверсе. З усходняга боку 1-павярховая прыбудова з дадатковым уваходам.
Плян калідорны. Парадныя памяшканьні і галоўная заля на другім паверсе мелі выхады на балькон галоўнага фасаду і паркавую тэрасу, аб’ядноўваліся калідорамі. Пад будынкам скляпеністыя сутарэньні.
Архітэктурны ансамбль палаца ад пачатку складаўся з галоўнага 2-павярховага корпуса і двух бакавых 1-павярховых флігеляў (не захаваліся), якія абмяжоўвалі парадны двор з рэгулярна сплянаваным партэрам. Каля палацу захаваўся пэйзажны парк. Гаспадарчыя будынкі стаяць убаку ад палацу[1].
Галерэя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]-
да 1918 г.
-
1936 г.
-
1941 г.
-
1941 г.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Архітэктура Беларусі. Энцыкл. — Менск, 1993. С. 476.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Менск: Беларус. энцыкл., 1993. — 620 с.: іл. ISBN 5-85700-078-5.