Павэл Вілікаўскі

	Павэл Вілікаўскі
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	27 чэрвеня 1941; Палудзка[d], Ліптаўскі Мікулаш, Славаччына;
Памёр	10 лютага 2020 (78 гадоў); Браціслава;
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік, перакладнік, публіцыст, празаік, рэдактар
Мова	славацкая і ангельская мова
Узнагароды	Анасофт Літара[d] (2006) Анасофт Літара[d] (2014)

Па́вэл Ві́лікаўскі (па-славацку: Pavel Vilikovský; 27 чэрвеня 1941, Палудзка, цяпер частка Ліптаўскага Мікулаша — 10 лютага 2020, Браціслава, Славаччына) — славацкі празаік, перакладчык і публіцыст.

Творчасьць

1965 — Citová výchova v marci, зборнік апавяданьняў
1983 — Prvá veta spánku, дэтэктыўная навэля
1989 — Eskalácia citu, апавяданьні
1989 — Kôň na poschodí, slepec vo Vrábľoch, навэля
1989 — Večne je zelený… , бурлескная навэля
1991 — Slovenský Casanova (у суаўтарстве з Лаёшам Грэндэлам)
1992 — Peší príbeh, навэля
1996 — Krutý strojvodca, зборнік апавяданьняў
1998 — Okrídlená klietka alebo zo života mladého Slovenska a starých Slovákov, публіцыстыка
2001 — Posledný kôň Pompejí
2004 — Vyznania naivného milovníka
2005 — Čarovný papagáj a iné gýče, намінаваны на літаратурную прэмію Anasoft litera
2006 — Silberputzen. Leštenie starého striebra

Гэта — накід артыкула пра пісьменьніка альбо пісьменьніцу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.