Нэапалітанская мова
| Нэапалітанская | |
| Napulitano | |
 | |
| Ужываецца ў | Італія |
|---|---|
| Рэгіён | Заходняя Эўропа |
| Колькасьць карыстальнікаў | 7.5 млн. |
| Клясыфікацыя | Індаэўрапейская Раманская група |
| Афіцыйны статус | |
| Афіцыйная мова ў | - |
| Статус: | 5 Разьвіваецца[d][1] |
| Пісьмо | лацінскае пісьмо |
| Коды мовы | |
| ISO 639-2(Б) | nap |
| ISO 639-2(Т) | nap |
| ISO 639-3 | nap |
| SIL | npl |
Нэапаліта́нская мо́ва (нэап. lengua napulitana, італ. lingua napoletana) — дыялект італьянскае мовы. Распаўсюджаны ў Паўдневай Італіі, у Кампаніі, Неапалі, Гаэце ды Соры, акругох паўднёвага Лацыё, у частцы Асколі у Марке, у паўночнай Калябрыі, паўночнай ды цэнтральных частках Апуліі.
Нэапалітанская мова дала сьвету шмат вядомых песень, як напрыклад «O sole mio...».
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
 |
Вікіпэдыя мае вэрсію нэапалітанскай мовай |
Нэапалітанская мова — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Нэапалітанская мова ды культура (італ.)
 |
Гэта — накід артыкула пра адну з моваў сьвету. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
- ^ Ethnologue — 25 — Dallas, Texas: SIL International, 2022.