П’емонцкая мова
| П’емонцкая | |
| Piemontèis | |
| Ужываецца ў | Італія |
|---|---|
| Рэгіён | П’емонт |
| Колькасьць карыстальнікаў | 2 млн. |
| Клясыфікацыя | Мовы Эўропы |
| Афіцыйны статус | |
| Статус: | 7 Нясталы[d][1] |
| Пісьмо | лацінскае пісьмо |
| Коды мовы | |
| ISO 639-2(Б) | roa |
| ISO 639-2(Т) | pms |
| ISO 639-3 | pms |
| SIL | - |
П’емонцкая мова (па-п’емонцку: lenga piemontèisa) — адна з гальска-італійскіх моваў, распаўсюджаная на паўночным-захадзе Італіі ў акрузе П’емонт. Традыцыёна адносіцца да «італійскіх дыялектаў». На гэтай мове размаўляюць каля 2 мільёнаў чалавек.
Многія эўрапейскія і амэрыканскія лінгвісты лічаць п’емонцкую самастойнай мовай, але ў Італіі яна звычайна лічыцца дыялектам[2]. На сёньняшні дзень п’емонцкая мова мае вызначаны афіцыйны статус, прызнаны рэгіянальным урадам П’емонту, але не ўрадам Італіі[2].
П’емонцкая была роднай мовай эмігрантаў, якія ў пэрыяд з 1850 па 1950 гады зьядзжалі з П’емонту ў Францыю, Бразылію, ЗША, Аргентыну, Уругвай і іншыя краіны.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Ethnologue (анг.) — 25, 19 — Dallas, Texas: SIL International, 1951. — ISSN 1946-9675
- ^ а б Per la Consulta il piemontese non è una lingua Праверана May 14, 2010 г. Архіўная копія ад 2012-03-01 г.