Міклаш Радноці

Міклаш Радноці
Miklós Radnóti
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні	Miklós Glatter
Нарадзіўся	5 траўня 1909 Будапэшт,Аўстра-Вугоршчына
Памёр	10 лістапада 1944 каля м. Абда, Вугоршчына
Пахаваны	Керэпэшы[d]
Сужэнец	Фані Д’ярмаці[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт
Кірунак	авангардызм, экспрэсіянізм
Жанр	верш
Мова	вугорская мова і француская мова
Узнагароды	прэмія Баўмгартэна[d] (1937) прэмія вугорскай спадчыны[d] (2001)
Міклаш Радноці ў Вікісховішчы

Міклаш Радноці (па-вугорску: Miklós Radnóti; 5 траўня 1909 — 10 лістапада 1944) — вугорскі паэт, ахвяра галакосту.

Біяграфія

Радноці нарадзіўся ў Будапэшце ў асыміляванай жыдоўскай сям’і. Жыцьцё будучага паэта, у большай ступені, сфармавалася з таго факту, што яго маці й брат-блізьнюк памерлі пад час яго нараджэньня.

У апошнія гады жыцьця паэта вугорскае грамадзтва зрачэцца ад яго з-за жыдоўскага паходжаньня, аднак у сваіх паэмах ён будзе рашуча атаясамліваць сябе як вугорац.

Творы

• 1930 «Паганская здравіца» (вуг. Pogány köszönto)
• 1931 «Песьні новых пастухоў» (вуг. Újmódi pásztorok éneke) — канфіскавана царкоўнай цэнзурай, аўтар змушаны на тыднёвае турэмнае зьняволеньне
• 1933 «Той хто ўзьнімае паветра» (вуг. Lábadozó szél)
• 1935 «Маладзік» (вуг. Újhold)
• 1936 «А ты хадзі, прысуджаны да сьмерці!» (вуг. Járkálj csak, halálraítélt!)
• 1938 «Стромкая дарога» (вуг. Meredek út)
• 1942 «Каляндар» (вуг. Naptár)
• 1944 «Карунга, уладар мерцьвякоў» (па-вугорску: Karunga, a holtak ura) — пераклады нэгрыцянскіх народных казак

Беларускія пераклады

Паасобныя вершы на беларускую мову пераклаў Лявон Баршчэўскі.