Любашышкі
Любашышкі лац. Lubašyški | |
лет. Liubišiškiai | |
Краіна: | Летува |
Павет: | Шавельскі |
Раён: | Кельменскі |
Насельніцтва: |
|
Часавы пас: | UTC+2 |
летні час: | UTC+3 |
Геаграфічныя каардынаты: | 55°45′47″ пн. ш. 22°33′47″ у. д. / 55.76306° пн. ш. 22.56306° у. д.Каардынаты: 55°45′47″ пн. ш. 22°33′47″ у. д. / 55.76306° пн. ш. 22.56306° у. д. |
Любашышкі |
Любашышкі (лет. Liubišiškiai) — вёска ў Летуве, каля ракі Венты. Уваходзяць у склад Ужвэнцкага староства Кельменскага раёну Шавельскага павету.
Назва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Любіш (Lubisch) — імя германскага паходжаньня[1].
Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[2], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[3]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[4].
Гісторыя
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У пачатку XX ст. Любашышкі ўваходзілі ў склад Цельшаўскага павету Ковенскай губэрні[5].
Насельніцтва
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- 1902 год — 31 чалавек у вёсцы Любашышках і 80 чалавек у сядзібе Любашышках[6]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 46.
- ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
- ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
- ^ Słownik geograficzny... T. XV, cz. 2. — Warszawa, 1902. S. 241.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 484.