Луга
Луга | |||||
![]() Прывакзальны пляц і вакзал | |||||
| |||||
Вобласьць: | Ленінградзкая | ||||
Раён: | Лускі | ||||
Насельніцтва: | 38 593[1] (2010) | ||||
Тэлефонны код: | +7 81372 | ||||
Аўтамабільны код: | 47 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 58°44′00″ пн. ш. 29°51′00″ у. д. / 58.733333° пн. ш. 29.85° у. д.Каардынаты: 58°44′00″ пн. ш. 29°51′00″ у. д. / 58.733333° пн. ш. 29.85° у. д. | ||||
Луга на мапе Расеі ![]() ![]() Луга | |||||
![]() |
Лу́га — места ў Расеі, месьціцца ў Ленінградзкай вобласьці й зьяўляецца адміністрацыйным цэнтрам Лускага раёна. Разьмешчаны ў 100 км на поўдзень ад Санкт-Пецярбургу.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Славянскае паселішча на рацэ Луга згадваецца ў летапісах пад 947 годам. Узьнікненьне Чараменецкага Яана-Багаслоўскага манастыра прыблізна адносіцца да канца XV стагодзьдзя.
Статус горада прысвоены месту ў 1777 годзе, у час панаваньня Кацярыны II. У 1781 годзе Луга стаў павятовым горадам Лускага павета. Луга прыцягвае прыезджых сваімі гаючымі мінэральнымі крыніцамі, разьмешчанымі ўздоўж рэчкі Наплацінкі. Аналіз вады ў іх вырабляў ў пачатку XX стагодзьдзя прафэсар Боткін, які прызнаў крыніцы здаровымі й гаючымі. Паводле ягоных сьведчаньняў, дзякуючы працякалай тут рэчцы Наплацінке, у якую сьцякае вада з ключоў, людзі, якія жывуць паблізу, стала карысталіся гаючай вадой. Мясцовыя жыхары лічылі, што вада з адной крыніцы мае асьвяжальны эфэкт, а з другога — дапамагае пры хваробы лёгкіх, малакроўі й пры адсутнасьці апэтыту. А згодна з аналізам вады, праведзенага ў тыя ж гады Санкт-Пецярбурскім хімічным інстытутам, у ёй было выяўлена 38% ўтрыманьня жалеза.
Прамысловасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Асноўнымі прамысловымі прадпрыемствамі места зьяўляюцца:
- Лускі абразіўны завод — адзіны завод у Расеі вытворца тыгелю;
- Горна-абагачальны камбінат фармовачных матэрыялаў;
- Завод «Белказін» — вытворчасьць абалонкі для каўбасаў;
- Мясакамбінат;
- Лускі камбікормавы завод;
- ААТ «Хімік»;
- Кансэрвавы завод;
- малаказавод;
- ТАА «Фарэсія АДП».