Ладзейнапольскі раён

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Ладзейнапольскі раён
Герб
Агульныя зьвесткі
Краіна
Статус муніцыпальны раён[d]
Адміністрацыйны цэнтар Ладзейнае поле[3][1]
Дата ўтварэньня 1 жніўня 1927
Насельніцтва
Плошча
  • 4900 км²
Месцазнаходжаньне
Мэдыя-зьвесткі
Тэлефонны код 81364
https://администрация-лодейноеполе.рф/ Афіцыйны сайт
   Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Ладзейнапольскі раён (па-расейску: Лодейнопольский район) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка на паўночным усходзе Ленінградзкай вобласьці ў Расеі. Адміністрацыйным цэнтарам зьяўляецца горад Ладзейнае поле.

Геаграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Ладзейнапольскі раён мяжуе з Падпароскім, Ціхвінскім і Волхаўскім раёнамі, а таксама з Карэліяй на поўначы. Плошча раёну складае 4910,95 км², што складае 6,60% ад агульнай тэрыторыі вобласьці. Тэрыторыя раёну мае раўнінны рэльеф, абсалютныя вышыні складаюць да 150 мэтраў над узроўнем мора. На тэрыторыі раёну разьмешчаны Ніжнясьвірскі запаведнік, які ахоўваецца дзяржавай.

Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Ладзейнапольскі раён быў утвораны 1 жніўня 1927 году ў адпаведнасьці з пастановай УЦВК і СНК РСФСР. У пэрыяд Другой сусьветнай вайны ў пачатку верасьня 1941 году паўночная частка раёну па правым беразе ракі Сьвір была занятая фінскім войскам. У сувязі з набліжэньнем фронту насельніцтва раёну было эвакуяванае. Аднак стабілізацыя фронту па Сьвірскім рубяжы дазволіла вярнуць частку насельніцтва. Да восені 1942 году ў межах раёну функцыянавалі 15 калгасаў і пражывала 2336 чалавек.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Ладзейнапольскі раёнсховішча мультымэдыйных матэрыялаў