Леў Чайлытка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Леў Чайлытка
Дата нараджэньня 15 жніўня 1938(1938-08-15)
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 1997
Месца вучобы
Занятак будаўнік
Узнагароды

Леў Льво́віч Чайлы́тка (15 жніўня 1938, Усурыйск, Прыморскі край, РСФСР — 1997) — Заслужаны будаўнік Рэспублікі Беларусь (1993).

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Скончыў Беларускі політэхнічны інстытут (1966). У 1963—1974 гадох — майстар, прараб, старшы прараб, начальнік участку, намесьнік галоўнага будаўніка, начальнік мантажнага раёну №3, намесьнік начальніка Домабудаўнічага камбінату №1. У 1974—1987 гадох — начальнік Домабудаўнічага камбінату №3. З 1988 па 1997 год — кіраўнік Менскага вытворчага аб’яднаньня індустрыяльнага домабудаваньня імя 50-годзьдзя СССР (МВАІД, па-расейску: МПОИД). У лютым 1991 году перайменаванае ў Менскае арэнднае прадпрыемства індустрыяльнага домабудаваньня (МАПІД) «Менскжылбуд». Дадаў істотны ўнёсак у разьвіцьцё індустрыяльнага домабудаваньня.

Удзельнік ліквідацыі наступстваў катастрофы на Чарнобыльскай АЭС[1], дэпутат Менскага гарадзкога савету, делегат XXVII зьезду кампартыі.

Узнагароды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Юбілейны мэдаль «За руплівую працу. Ва ўшанаваньне 100-годзьдзя з дню нараджэньня У. І. Леніна» (1970). Ордэн Працоўнага Чырвонага Сьцягу (1986). Ганаровае званьне «Заслужаны будаўнік Рэспублікі Беларусь» (1993[2]).

Ушанаваньне памяці[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Адна з вуліцаў у цэнтры мікрараёну Сухарава названая імем Л. Л. Чайлыткі. На доме № 1 па гэтай вуліцы ўсталяваная мэмарыяльная дошка з надпісам «Улица названа в честь заслуженного строителя Республики Беларусь Льва Львовича Чайлытко»[1].

Крыніцы і заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Чайлытко Лев Львович (1938-1997) (рас.) «Их именами названы улицы». Адміністрацыя Фрунзэнскага раёну МенскуПраверана 28 жніўня 2010 г.
  2. ^ Награды предприятия (рас.). Будаўнічае прадпрыемства «МАПІД». Праверана 28 жніўня 2010 г.

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]