Легіянэлёз

Легіянэлёз
Сынонімы	Легіянэрская хвароба
Спэцыяльнасьць	інфэкталёгія, пульманалёгія
Сымптомы	галаўны боль, ліхаманка, кашаль, міялгія, дрыжыкі, пнэўманія
Звычайна праяўляецца	2—10 дзён па заражэньні
Прычыны	бактэрыя роду Legionella
Фактары рызыкі	сталы век, курэньне, хранічная хвароба лёгкіх, слабы імунітэт
Мэтад дыягностыкі	тэст брулёў на антыгены, аналіз харкаціны(d)
Прафіляктыка	своечасовае абслугоўваньне вадаправодаў
Лячэньне	антыбіётыкі
Лекі	эрытраміцын[d], трыацэтылолеандаміцын, левафлёксацын[d], паўгідрат левафлёксацыну[d], моксыфлёксацын[d], гатыфлёксацын[d], азытраміцын[d], доксыцыклін[d] і цыпрафлёксацын[d]
Частасьць	~13 000 складаных выпадкаў шторок (ЗША)
Сьмяротнасьць	10%
Легіянэлёз у Вікісховішчы

Легіянэлёз — адмена атыповай пнэўманіі, выкліканай бактэрыямі з роду Legionella. Сымптомамі захворваньня ёсьць кашаль, дыхавіца, моцная ліхаманка, боль у цягліцах і галаве, праяўляюцца на 2—10 дні па заражэньні. Пад азначэньне легіянэлёзу трапляюць усе захворваньні, выкліканыя бактэрыямі Legionella(d): легіянэрская хвароба (пнэўманія), пантыяцкая ліхаманка(d) (без пнэўманіі) і пітсбурская пнэўманія(d), але найчасьцей пад легіянэлёзам падразумяваюць першую зь іх як найбольш распаўсюджаную.

Бактэрыі Legionella сустракаюцца ў прыродзе ў пітной вадзе. Адтуль можа патрапіць у вадаправоды, кандыцыянэры, увільгатняльнікі паветра. Распаўсюджваецца пры ўдыханьні параў вады, зараджанай бактэрыямі. Ад чалавека да чалавека заражэньне малаімавернае. Фактарамі рызыкі ёсьць сталы век, курэньне, хранічныя хваробы лёгкіх і слабы імунітэт. Выявіць захворваньне можна аналізам брулёў і харкаціны.

Вакцыны ад легіянэлёзу не існуе. Папярэдзіць распаўсюджаньне хваробы можна своечасовым абслугоўваньнем сыстэмаў водазабесьпячэньня. Лекаваньне адбываецца антыбіётыкамі, напрыклад фторхіналёнам(d), азытраміцынам(d), доксыцыклінам(d). Сьмяротнасьць дасягае 10% для здаровых людзей і 25% для асобаў з групаў рызыкі.