Каўкаская палоньніца, або новыя прыгоды Шурыка (фільм)
| Каўказская палоньніца, або новыя прыгоды Шурыка | |
| Кавказская пленница, или Новые приключения Шурика | |
| Жанр | кінакамэдыя[1] |
|---|---|
| Рэжысэр | Леанід Гайдай |
| Сцэнарыст | Якаў Касьцюкоўскі, Марыс Слабодзкі, Леанід Гайдай |
| У ролях | Натальля Варлей, Аляксандар Дзям’яненка, Фрунзік Мкртчан, Уладзімер Этуш, Георгі Віцын, Яўген Маргуноў, Юры Нікулін |
| Кампазытар | Аляксандар Зацэпін |
| Апэратар | Канстанцін Бровін |
| Вытворчасьць | Масфільм |
| Распаўсюд | Netflix |
| Дата выхаду | 1967 |
| Працягласьць | 77 хвілінаў |
| Краіна | СССР |
| Мова | расейская |
| Старонка на IMDb | |
«Каўкаская палоньніца, або новыя прыгоды Шурыка» — савецкая камэдыя Леаніда Гайдая. Другі фільм з Шурыкам у якасьці галоўнага пэрсанажу і апошні фільм (з тых, што зьняў Леанід Гайдай) з удзелам тройкі Баязьлівец — Балбес — Хаджалы (Віцын — Нікулін — Маргуноў). Прэм’ера фільму адбылася ў Маскве 3 красавіка 1967 году адначасова ў 53 кінатэатрах.
Сюжэт
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Эксцэнтрычная камэдыя з выкраданьнямі і пагонямі пра добрага і шчырага Шурыка, якая вывучае на Каўказе старадаўнія абрады і звычаі, пра яго першае і нясьмелае каханьне да дзяўчыны, з-за якой ён апынаецца ў сьмешных і складаных сытуацыях, бо «прыгажуню, камсамолку, спартоўку» хочуць ажаніць зь мясцовым чыноўнікам. Яе выкрадаюць. Шурыку не адразу атрымоўваецца ўцяміць, што адбываецца, але затым з дапамогай новага сябра ён вызваляе «каўкаскую палоньніцу».
У ролях
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Натальля Варлей — Ніна (агучваньне — Надзея Румянцава, вакал — Аіда Вядзішчава)
- Аляксандар Дзям’яненка — Шурык, фальклярыст
- Фрунзік Мкртчан — Джабраіл, дзядзька Ніны і шафёр Саахава
- Уладзімер Этуш — таварыш Саахаў Б. Г., загадчык райкамгасу
- Георгі Віцын — Баязьлівец
- Яўген Маргуноў — Хаджалы
- Юры Нікулін — Балбес
- Руслан Ахметаў — Эдзік, кіроўца
- Донар Мкртчан — жонка Джабраіла, цётка Ніны
- Міхаіл Глускі — адміністратар гасьцініцы
- Ніна Грабяшкова — лекар
- Пётар Рэпнін — галоўны ўрач псыхіятрычнай бальніцы
- Ной Аваліяні — супрацоўнік гасьцініцы з тостам пра птушку
- Эмануіл Гелер — шашлычнік (агучваньне — Арцём Карапецян)
- Георгі Міляр — гасьцінны гаспадар, аматар даміно
- Георгі Сьвятлані — стары ля піўнога ларка
- Леанід Даўлатаў — судзьдзя (у тытрах не пазначаны; агучваньне — Арцём Карапецян)
- Морыс Слабадзкі — гулец у даміно (у тытрах не пазначаны)
- Багдан Галусьцян — удзельнік гульні ў даміно (у тытрах не пазначаны)
- Алег Севасьцьянаў
- Міхаіл Садорскі
Месцы здымак
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Нягледзячы на назву фільму і створаныя ў фільме вобразы, сам фільм здымалі не на Каўказе, а ў Крыме, асноўнае месца здымак: цэнтар гораду Алушта і даліна Прывідаў ля падножжа Дземерджы. Акрамя гэтага, у фільме сустракаюцца эпізоды, зьнятыя ў горадзе Сімфэропаль (псіхлячэбніца), на вяршыні Ай-Пэтры (спынены Шурыкам аўтамабіль зь Нінай) і на Каўказе, у Адлерскім раёне Сочы на рацэ Мзымта (горная рака, у якой Ніна ратуе Шурыка, і прорва з акна пакоя Ніны).
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Каўкаская палоньніца, або новыя прыгоды Шурыка(недаступная спасылка) (рас.) на сайце «Кіно Расеі»
- Каўкаская палоньніца, або новыя прыгоды Шурыка (анг.) на сайце Internet Movie Database